Gratë

GRATË

Janar 1986

Përmbledhur nga Departamenti i Kërkimeve
të Shtëpisë Universale të Drejtësisë

Pasqyra e lëndës

 I. Koncepti Bahá’í i barazisë 
 II. Roli i edukimit dhe i zhvillimit të grave. 
 III. Aplikimi i barazisë në jetën familiare 
 IV. Gratë në botën në përgjithësi  
 V. Rritja e zhvillimit të grave 
 VI. Bibliografi 

I.  Koncepti Bahá’í i barazisë
Nga Shkrimet e Bahá’u’lláhut:

2092. O BIJ TË NJERËZVE! Nuk e dini pse ju kemi krijuar të gjithë nga i njëjti pluhur? Që askush të mos e lëvdojë veten mbi tjetrin. Peshojeni gjithnjë në zemrat tuaja sesi jeni krijuar. Derisa Ne ju kemi krijuar të gjithë nga i njëjti brumë, ju takon të jeni të barabartë si një shpirt i vetëm, të ecni me të njëjtin hap, të hani me të njëjtën gojë dhe të banoni në të njëjtin vend, në mënyrë që nga qenia juaj më e thellë, me bëmat e veprat tuaja, të dalin në pah shenjat e njëshmërisë dhe thelbi i shkëputjes. Kjo është këshilla Ime për ju, o tubim drite! I vini veshin kësaj këshille, që të fitoni frytin e shenjtërisë nga pema e lavdisë së mahnitshme.
(Fjalët e Fshehura, nga Arabishtja, #68)

2093. I lartësuar, i lartësuar pafundësisht është Ai i Cili i zhduki ndryshimet dhe e vendosi harmoninë. I lavdëruar me lavdi të pafundme është Ai i Cili e pushoi mosmarrëveshjen dhe dekretoi solideritetin dhe unitetin. I lavdëruar qoftë Perëndia, Penda e Më të Madhit që i hoqi dallimet ndërmjet shërbëtorëve dhe shërbëtoreve të Tij dhe, nëpërmjet favoreve të Tij të përsosura dhe mëshirës gjithëpërfshirëse vendosi mbi të gjithë rangun dhe gjendjen të së njëjtës lartësi. Ai ua theu shpinën imagjinatave boshe me shpatën e ligjërimit dhe i shmangu rreziqet e fantazive të kota nëpërmjet energjisë devijuese të fuqisë së Tij.
(Nga një tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2094. Ky i Keqtrajtuar e dëgjoi zërin tënd dhe atë që gjuha jote e brendëshme dhe e jashme e shqiptoi në lavdërim të Zotit tënd. Për drejtësinë e Perëndisë! Ato që zotërojnë njerëzit, dhe thesaret e tokës, dhe ato që janë pronë e mbretërve dhe e sundimtarëve, nuk barazohen në këtë ditë me këngën e lavdërimit të Tij. Zoti i Mbretërisë dëshmon lidhur me këtë në këtë moment të lavdishëm. Dhe me ta dëgjuar rënkimin dhe vajtimin tënd, Ne po i përgjigjemi me një Tabelë që thërret në mes të qiellit dhe tokës duke të përmendur ty me fjalë që e pakësojnë atë që u shfaq prej teje në dashurinë e Tij, në shërbimin e Tij, në kujtimin dhe lavdërimin e Tij. Dhe Ai e nxorri prej gojës tënde besimin tënd tek Ai. Ai është me të vërtetë Më Bujari, Më Zemërgjeri. Nëse ti e dëgjon me të vërtetë atë që t’u shfaq nga Penda Ime Supreme në këtë moment, ti do të fluturosh me krahët e zellit në qiellin e dashurisë për Zotin e Ditës së Besëlidhjes dhe do të thuash gjatë të gjitha ditëve të jetës tënde: Falenderimiet qofshin të tuat, O Ti, Dëshira e botës, dhe lavdërimet qofshin të Tuat, O Ti i shumëdashuri i njerëzve të logjikshëm. E gjithë ekzistenca qoftë sakrificë në favorin tënd dhe gjithë ç’ka qenë e çdo të jetë qoftë peng për Fjalën Tënde. O Ti i keqtrajtuari në mes të njerëzve të armiqësisë, O ti në dorën e të Cilit janë frerët e të gjithëve në qiell dhe mbi tokë...
 Në këtë Ditë Dora e mirësisë hyjnore i hoqi të gjitha dallimet. Shërbëtorët e Perëndisë dhe shërbëtoret e Tij shihen në të njëjtin plan. I bekuar është shërbëtori që arriti tek ajo që dekretoi Perëndia dhe që lëviz si gjethja sipas flladeve të vullnetit të Tij. Ky favor është i madh dhe kjo pozitë është e lartë. Bujaritë dhe dhuratat e Tij manifestohen dhe janë të prnaishme gjithmonë. Kush është në gjendje të ofrojë mirënjohjen e duhur për dhuratat e Tij të njëpasnjëshme dhe favoret e vazhdueshme?
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja dhe Arabishtja)

2095. Për Jetën Time! Emrat e shërbëtoreve që i janë përkushtuar Perëndisë u shkruan dhe u parashtruan nga Penda e Më të Lartit në librin Ngjyrë vishnje. Ato ua kalojnë burrave në sytë e Perëndisë. Sa të shumtë janë heronjtë dhe kalorësit në beteja që janë privuar prej të Vetmit të Vërtetë dhe nuk kanë pjesë në njohjen e Tij, por ti e ke arritur dhe e ke marrë pjesën tënde.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2096. Në të vërtetë Penda e më të Madhit të dëshmojë për njohjen e tij, për dashurinë tënde për Të dhe për kthimin nga Pamja Antike në kohën kur bota e hodhi poshtë Atë, me përjashtim të atyre që donte Perëndia, Më i Larti....
 Ty të bëhet mirë që e stolise vetveten me ornamentin e dashurisë së Perëndisë dhe që u aftësove ta përmendësh Atë duke e shqiptuar lavdërimin e Tij. Mirësia hyjnore, në tërësinë e vet, është në dorën e fuqishme të Perëndisë, i latësuar qoftë Ai. Ai ua jep atë cilitdo që dëshiron. Sa shumë burra e konsideronin vetveten fetarë të njohur dhe depozitues të mistereve qiellore, por kur sprova më e lehtë e vizitonte, ai ngrihej me një kundërshtim dhe mohim të tillë, sa Grupimi në Lartësi rënkonte dhe vajtonte. Megjithatë nëpërmjet dhuratave të Zoti dhe favorit të tij të pafundmë, ti ke arritur në sekretin e fshehur dhe në thesarin e mirëruajtur. Ruaja, pra, në emër të Perëndisë këtë pozitë të lartë dhe fshihe atë nga sytë e tradhëtarëve. Lavdia që shkëlqen nga horizonti i Mbretërisë Sime, qoftë mbi ty dhe mbi çdo shërbëtore që i ka arritur shkëlqimet e Fronit Tim sublim.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja dhe Arabishtja)

2097. Ne i kërkojmë Perëndisë t’i ndihmojë të gjitha gjethet për të arritur dijeninë e pemës dhe për të os i privuar ato nga oqeani i zemërgjerësisë së Tij. Në këtë ditë nuk i kushtohet vëmendje pozitës së lartë, apo të ulët, varfërisë apo pasurisë, fisnikërisë dhe prejardhjes, dobësisë apo forcës. Cilido që e njeh të Shumëdashurin e pakrahasueshëm zotëron pasurinë e vërtetë dhe zë një pozitë hyjnore. Sot, në oborrin e të Vetmit të Vërtetë, mbretëresha e botës dhe të tjerët si ajo nuk kanë as vlerën e një kokrre mustarde, sepse megjithëse ajo mund të flasë në Emër të Perëndisë, duke e lartësuar Zotin e krijimit çdo ditë në tempulin e trupit të saj e duke harxhuar shuma të mëdha pasurie tokësore për zhvillimin e kombit të saj, ajo është privuar nga njohja e Diellit të Manifestimit të Tij dhe pengohet nga i Vetmi i Vërtetë në kujtim të të cilit ajo vepron.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja dhe Arabishtja)

2098. Nëpër shekuj dhe kohëra shumë burra ndenjën në pritje për Revelacionin e Perëndisë, por, megjithatë, kur Drita shkëlqeu nga horizonti i botës, të gjithë, me përjashtim të disave, i larguan fytyrat e tyre prej saj. Cilado nga shërbëtoret që e njohu Zotin e të gjitha Emrave u regjistrua në Libër, si ata burra, nga Penda e Më të Lartit. Ofroji ti lavdërime të Shumëdashurit të botës që të ndihmoi ta njohësh ditëburimin e Shenjës së Tij dhe Shfaqësin e evidencave të lavdisë së Tij. Kjo është një bujari e madhe, një favor bujar. Ruaje atë në emër të të Vetmit të Vërtetë.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja dhe Arabishtja)

Nga Shkrimet dhe Fjalët e ‘Abdu’l-Baháit:

2099. Që nga fillimi i ekzistencës gjer në Ditën e Premtuar, burrat e mbajtën superioritetin mbi gratë në çdo drejtim. Thuhet në Kuran: “Burrat kanë superioritet mbi gratë.” Por në këtë Dispensacion mrekullues, vërshimi suprem i Zotit të Lavdishëm u bë shkak i arritjeve të dukshme të grave. Disa shërbëtore ua kaluan burrave në fushën e dijenisë. Ato u ngritën me dashuri dhe spiritualitet të tillë, sa u bënë shkak për vërshimin e bujarisë së Zotit Sovran mbi njerëzimin dhe me shenjtërinë, pastërtinë dhe atributet e shpirtit të tyre çuan shumë njerëz në brigjet e unitetit. Ato u bënë një pishtar udhëzues për endacakët në shkretëtirat e humbura dhe i ndezën të pashpresët e botës me zjarrin e dashurisë për Zotin. Kjo është një karakteristikë bujare e kësaj Epoke mrekulluese që i dha fuqi seksit më të dobët dhe i dha fuqi mashkullore grarisë....
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2100. O shërbëtore e Perëndisë! Në këtë dispensacion të mahnitshëm, në të cilin Bukuria e Lashtë dhe Drita e Shfaqur – u bëftë theror shpirti im për të dashurit e Tij – është ngritur në horizontin e shpresave shumëshekullore, gratë kanë marrë atributet e burrave, duke treguar vendosmëri në Kauzën e Perëndisë dhe duke shfaqur heroizmin e forcën e burrave trima. Ato pushtuan arenën e njohurive mistike dhe ngritën lart flamurin në majat e sigurisë. Edhe ti duhet të bësh një përpjekje të fuqishme dhe të tregosh kurajën më të madhe. Ushtroje veten dhe shijo ëmbëlsinë e një gllënjke qiellore, sepse shija e ëmbël e dashurisë së Perëndisë do të zgjasë deri në fundin që s’ka fund.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2101. Jepi falenderime Zotit se në mes të asaj race ti je besimtarja e parë,1 e ngritur për t’i udhëzuar të tjerat. Shpresoj se nëpërmjet bujarive dhe favoreve të tjera të Bukurisë Abhá fytyra jote do të ndriçohet, dispozita jote do të jetë e kënaqshme dhe do të përhapet aroma jote, që sytë e tu të shikojnë, veshët të të dëgjojnë, gjuha të jetë elokuente, zemra të të mbushet me lajme të gëzuara supreme dhe shpirt yt të freskohet prej aromave hyjnore, që ti të mund të ngrihesh në mes asaj race dhe të merresh me përmirësimin e njerëzve duke u mbushur me dritë. Edhe pse bebëza e syrit është e zezë, ajo është burim i dritës. Ashtu qofsh edhe ti. Dispozita duhet të jetë e shkëlqyer, jo dukja. Si rrjedhim, me besim dhe siguri supreme, thuaj: ‘O Perëndi, më bëj dritë të shkëlqyer, një llambë ndriçuese, një yll me shkëlqim që të mund t’i ndriçojë zemrat me një rreze të shkëlqyer nga Mbretëria Jote Abhá....
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2102. Ngritja e një asambleje të grave për ta çuar më tej dijeninë është kerjtësisht e pranueshme, por diskutimet duhet të kufizohen në çeshtjet edukative. Kjo duhet bërë në mënyrë të tillë që diferencat, nga dita në ditë, të fshihen, por jo që Perëndia e ndaloftë, kjo të çojë në zënka ndërmjet burrave dhe grave. Ashtu si dhe për çështjen e perçes, nuk duhet bërë asgjë pa mençuri. Gratë e veçanta duhet që sot të ndjekin një rrugë që do të jetë shkak i lavdisë së përjetshme për të gjtihë grarinë, që të gjitha gratë të mund të ndriçohen. Dhe i takon mitingut të mësojë, të organizojë mbledhje ku të recitohen vargje, të ofrojë lutje për mbretërinë e Zotit të shenjave të qarta dhe ta institucionalizojë edukimin për vajzat. Kujtoni mënyrën e mësimdhënies të Jináb-i-Táhirih. Ajo nuk ishte aspak e shqetësuar, për këtë fakt ishte e shkëlqyer. Tani bota e grave duhet të jetë një botë shpirtërore, jo politike, kështu ajo do të jetë e shkëlqyer. Gratë e kombeve të tjera janë zhytur të gjitha në çështje politike. Ç’përfitim nxjerr kjo dhe cili është fruti që prodhon? Brenda mundësive, ju mund të merreni me çështje shpirtërore që do të çojnë në lartësimin e Fjalës së Perëndisë dhe në përhapjen e aromave të Tij. Sjellja juaj duhet të çojë në harmoni me të gjtihë dhe në përmirësim dhe në kënaqësi të mirë për të gjithë...
 Unë po përpiqem, me konfirmimet e ndihmën e Bahá’u’lláhut, për ta përmirësuar aq shumë botën e shërbëtoreve sa të gjithë do të habiten. Ky përparim ka qëllim të jetë në spiritualitet, në virtute, në përsosmëritë njerëzore dhe në dijenitë hyjnore. Në Amerikë, djepi i çlirimit të grave, gratë ende pengohen nga pjesëmarrja në institucionet politike, sepse ato bëjnë sherr. Ato ende nuk kanë anëtarë në shtëpinë e përfaqsuesve. Gjithashtu Bahá’u’lláhu ka shpallur: “O ju njerëz të Shtëpisë së Drejtësisë.” Ju duhet të jeni të qetë e të përmbajtur, në mënyrë që puna të vazhdojë me mençuri, përndryshe do të ketë një kaos të tillë sa ju do të lini gjithçka dhe do t’ia mbathni. “Kjo foshnjë e porsalindur po e kalon brenda natës shtegun që kërkon një qind vjet për t’u kaluar.” Shkurtimisht, ju duhet të merreni tani me çështjet e spiritualitetit të kulluar e të mos konkuroni me burrat. ‘Abdu’l-Bahái do të marrë me takt hapate duhura. Jeni të sigurta. Në fund ti do të thërrasësh vetë, “Kjo është me të vërtetë mençuri suprem!” Unë u bëj thirrje ta ndërprisni konkurrencën ndërmjet burrave dhe grave....
 Askush nuk mund të arrijë çdo gjë i vetmuar. ‘Abdu’l-Bahái do të jetë i kënaqur dhe do të ndihmojë.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2103. Dije, o shërbëtore, se në vështrim të Bahá’ít gratë llogariten njësoj si burrat dhe Perëndia ka krijuar gjithë njerëzimin sipas shëmbëlltyrës së Vet e sipas ngjashmërisë së Tij. Për këtë arsye, burrat dhe gratë janë njësoj revelues të emrave dhe atributeve të Tij dhe nga pikëpamja shpirtërore nuk ka ndryshim midis tyre. Kushdo që i afrohet Perëndisë, qoftë burrë apo grua, është shumë i pëlqyer. Sa shumë shërbëtore entuziaste dhe të përkushtuara, në hijen mbrojtëse të Bahá’ít, kanë treguar epërsi ndaj burrave dhe i kanë tejkaluar të famshmit e dheut.
 Megjithatë, sipas tekstit të qartë të Ligjit të Perëndisë, Shtëpia e Drejtësisë kufizohet me burra2; për shkak të një fjale të urtë të Perëndisë Zot, që së shpejti do të bëhet manifest aq qartë sa dielli në mes të ditës.
(Pjesë të zgjedhura nga nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháit, #38:3,4)

2104. Dhe midis mësimeve të Bahá’u’lláhut është edhe barazia e grave dhe burrave. Bota njerëzore ka dy krahë – një janë gratë dhe tjetri burrat. Zogu nuk mund të fluturojë përderisa krahët nuk zhvillohen barabar. Sikur një krah të mbetet i dobët fluturimi është i pamundur. Nuk mund të arrihet suksesi e mbrothësia ashtu siç duhet derisa bota e grave të bëhet e barabartë me botën e burrave në përvetësimin e virtyteve dhe përsosmërive.
(Pjesë të zgjedhura nga nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháit, #227:18)

2105. Përderisa ky është shekulli i dritës, është i qartë se Dielli i Realitetit, fjala e shfaqi veten përpara gjithë njerëzimit. Një prej potencialeve të fshehura në mbretërinë e njerëzimit ishte aftësia apo kapaciteti i grarisë. Nëpërmjet rrezeve të ndritshme të shkëlqimit hyjnor, kapaciteti i grave u zgjua dhe u manifestua në këtë epokë, që barazia e burrave dhe grave të bëhet një fakt i zbatuar....
 ...
 Në këtë ditë, burrat duhet ta shikojnë realitetin pa anësi dhe pa parygjykime, me qëllim që të arrijnë dijeninë dhe konluzionet e vërteta. Pra, ku qëndron pabarazia ndërmjet burrit e gruas? Që të dy janë njerëz në fuqinë e funksionet e secilit ka plotësim për tjetrin. Tek e fundit ndodh kështu: gruas i janë mohuar mundësitë që burrat i kanë pasur për një kohë kaq të gjatë, veçanërisht privilegji i edukimit....
 ...
 E vërteta është se i gjithë njerëzimi është krijesë dhe në shërbim të një Perëndie dhe në sytë e Tij të gjithë janë njerëz. Njeri është një term që zbatohet për të gjithë njerëzimin. Deklarata biblike “Le ta bëjmë njeriun në imazhin tonë, sipas ngjashmërisë sonë,” nuk do të thotë se nuk u krijua gruaja. Imazhi dhe ngjashmëria me Perëndinë zbatohet edhe për të, gjithashtu. Në Persisht dhe Arabisht ka dy fjalë të veçanta që përkthehen në Anglisht si njeri: njëra nënkupton burrin dhe gruan së bashku, tjetra e dallon njeriun si mashkull nga gruaja femër. Fjala e parë dhe përemri i saj janë kolektive; tjetra kufizohet tek mashkulli. Po kështu është në Hebraisht.
 Ta pranosh dhe ta vesh re dallimin që Perëndia nuk e kishte për qëllim në krijim, është injorancë dhe bestytni...
 Shpresoj se Flamuri i barazisë do të ngrihet anembanë pesë kontinenteve, atje ku ende nuk është njohur dhe vendosur. Në këtë botë të ndriçuar të Perëndimit, gruaja ka përparuar në një shkallë të pamatshme përtej grave të Orientit. Dhe le të dihet edhe një herë se gjersa burri dhe gruaja ta dallojnë dhe ta kuptojnë barazinë, përparimi shoqëror dhe politik këtu dhe kudo nuk do të jetë i mundshëm. Sepse bota e njerëzimit përbëhet prej dy grupeve apo anëtarëve: njëri është gruaja; tjetri është burri. Gjersa këta dy anëtarë të mos jenë të barabartë në forcë, njëshmëria e barzimit nuk mund të vendoset dhe lumturia dhe gëzimi i njerëzimit nuk do të jetë një realitet. Zoti dëshiroftë që kjo të ndodhë.
(The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], bot. i dytë (Wilmette: Trusti Botues Bahá’í, 1982), f. 74-77)

2106. Sot përpara njerëzimit dalin çështje të një rëndësie shumë të madhe të veçantapër këtë shekull të shkëlqyer...
 Një prej këtyre çështjeve ka të bëjë me të drejtat e gruas dhe barazinë e saj me burrin. Në epokat e shkuara është thënë se gruaja dhe burri nukjanë të barabrtë – me fjalë të tjera, gruaja konsiderohej inferiore ndaj burri, bile edhe nga pikëpamja e anatomis dhe e krijmit të saj. Ajo konsiderohej veçanërisht inferiore në inteligjencë dhe mbizotëronte universalisht ideja se asaj nuk i lejohej të dilte në arenën e çështjeve të rëndësishme. Në disa vende burrat shkuan gjer atje sa të besonin dhe të mësonin se gruaja i takonte një sfere më të ulët se sa njerëzimit. Por në këtë shekull, që është shekulli i dritës dhe i revelacionit të mistereve, Perëndia po provon për kënaqësinë e njerëzimit se e gjitha kjo është injorancë dhe gabim; bile, për më tepër, është mjaft e bazuar se burrat dhe gratë si pjesë përbërëse të njerëziit janë të barabartë dhe nuk lejohen diferencime, sepse janë të gjithë njerëz. Kushtet në shekujt e shkuar ndryshonin për shkak të mungesës së mundësive te gruaja. Asaj i mohohej e drejta dhe privilegji i edukimit dhe u la në gjendjen e saj të pazhvilluar. Natyrisht ajo nuk përparoi. Në realitet, Perëndia e krijoi të gjithë njerëzimin dhe në vlerësimin e Perëndisë nuk ka dallim në mes të mashkullit dhe femrës. E pranueshme në sytë e Tij është zemra e atij që është i pastër, qoftë burrë apo grua. Perëndia nuk kërkon, je ti burrë apo grua; ai gjykon veprimet njerëzore. Nëse ato janët të pranueshme në pragun e të Lavdishmit, burri dhe gruaja do të njihen dhe shpërblehen me barazi.
(Po aty, f. 133)

2107. Bota e njerëzimit përbëhet nga dy pjesë: meshkuj dhe femra. secila është plotësuese e tjetrës. Si rrjedhim, nësenjëra është difektoze, tjetra pa dyshim do të jetë e paplotë dhe nuk mund të arrihet përsosmëria. Ka një dorë të djethtë dhe një të majtë në trupin njerëzor, që funksiojojnë barazisht për shërbim dhe administrim. Nëse njëra është difektoze, difekti natyrisht do të ndikojë tek tjetra duke ndikuar tek tërësia; sepse arritja nuk është normale nëse nuk janë të përsosura të dyja. Po qe se ne themi se një dorë është e paaftë, ne provojmë pamundësinë dhe paftësinë e tjetrës; sepse të kesh një dorë nuk ke plotësi. Ashtu siç është plotësia fizike e kompletuar me dy duar, po kështu burri dhe gruaja, dy pjesët e trupit shoqëror duhet të jenë të përsosur. Nuk është e natyrshme që ndonjëri të mbetet i pazhvilluar; dhe nëse nuk janë përsosur që të dy, lumturia e njerëzimit nuk do të realizohet.
(Po aty, f. 133)
2108. Gjendja e gruas në kohët e shkuara ishte shumë për të ardhur keq, sepse besohej në Lindje se për gruan ishte më mirë të ishte injorante. Preferohej që ajo të mos dinte shkrim e këndim, me qëllim që të mos informohej për gjërat e botës. Gruaja konsiderohej si e krijuar për të rritur fëmijë dhe për të bërë detyrat e shtëpiakes. Nëse ndiqte kurse edukative, kjo konsiderohej në kundërshtim me panjollësinë; si rrjedhim gratë bëheshin të burgosura të shtëpisë. Shtëpitë bile nuk ishin dritare të hapura në botën e jashme. Bahá’u’lláhu i shkatërroi këto ide dhe shpalli barazinë e burrit dhe të gruas. Ai e bëri gruan të respektuar duke komanduar që të gjitha gratë të edukohen, që të mos ketë diferenca në edukimin e të dyja sekseve dhe që burri e gruaja të kenë të njëjta të drejta. Në vlerësimin e Perëndisë nuk ka dallim seksi. Ai që ka mendime të pastra, edukim superior, arritje shkencore të mëdha, vepra të shumta filantropike, qoftë burrë apo grua, i bardhë apo me ngjyrë i takojnë njohja dhe të drejtat e plota; nuk ka diferencim të asnjë lloji...
 (The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 166)

2109. Mungesa e progresit dhe e aftësive të gruas ka ndodhur për shkak të nevojës së saj për edukim dhe mundësi të barabarta. Nëse ajo do të lejohej në këtë barazi, pa dyshim do të ishte bashkurdhëtare e burrit në aftësi dhe kapacitet. Lumturia e njerëzimit do të arrihet kur gratë dhe burrat të koordinojnë dhe do të përparojnë me barazi, sepse secili është plotësues dhe ndihmues i tjetrit.
(Po aty, f. 182)

2110. Ai vendos barazinë e burrit dhe të gruas. Kjo është veçanësia e mësimeve të Bahá’u’lláhut, sepse të gjitha fetë e tjera e kanë vendosur burrin mbi gruan.
 (Po aty, f. 455)

2111. Gratë kanë të drejta të barabarta me burrat mbi tokë; në fe e në shoqëri ato janë një element shumë i rëndësishëm. Sakohë gratë ndalohen të arrijnë mundësitë e tyre më të larta, për aq kohë burrat nuk do të jenë në gjemdje të arrijnë madhështinë që mund të kishin.
(Bisedat e Parisit, #40:33)

2112. Në botën e njerëzimit … seksi femëror trajtohet sikur të ishte më i ulët dhe nuk i lejohen të drejta e privilegje të barabarta. Kjo gjendje nuk vjen nga natyra, por nga edukimi. Në krijimin Hyjnor nuk ka një dallim të tillë. asnjëri nga sekset nuk qëndron më lart se tjetri në sytë e Perëndisë. Përse, pra, njëri seks shpall inferioritetin e tjetrit, duke i refuzuar atij të drejtat e privilegjet, sikur Perëndia ta kishte autorizuar për një mënyrë të tillë veprimi? Në qoftë se gratë do të kishin të njëjtat epërsi shkollimi si ato të burrave, rezultati do të tregonte aftësinë e barabartë të të dy sekseve për shkollim.
   Në disa drejtime gruaja qëndron më lart se burri. Ajo është më zemërdhembshur, më e ndieshme, intuita e saj është më intensive.
 (Bisedat e Parisit, #50:5,6)

2113. Drejtësia Hyjnore kërkon që të drejtat e të dy sekseve të respektohen në mënyrë të barabartë, përderisa asnjëri prej tyre nuk qëndron më lart se tjetri në sytë e Qiellit. Dinjiteti para Perëndisë nuk varet nga seksi, por nga dëlirësia e dritësia e zemrës. Virtytet njerëzore u takojnë në mënyrë të barabartë të gjithëve!
 (Bisedat e Parisit, #50:10)

2114. Në këtë Revelacion të Bahá’u’lláhut gratë ecin krah për krah me burrat. Në asnjë lëvizje ato nuk do të lihen prapa. Të drejtat e tyre janë në shkallë të barabartë me ato të burrave. Ato do të futen në të gjitha degët administrative të politikës. Ato do të arrijnë në gjithçka një shkallë të tillë që do të konsiderohet si pozita më e lartë në botën e njerëzimit dhe do të marrin pjesë në të gjitha çështjet. Të jeni e sigurt. Mos shikoni kushtet e tanishme; në një të ardhme jo të largët bota e grave do të bëhet krejt e ndritshme dhe e plotlavdishme, Sepse Shenjtëria e Tij Bahá’u’lláhu ka dashur kështu! Në kohë zgjedhjesh e drejta e votës është një e drejtë e patjetërsueshme e grave dhe futja e grave në çdo fushë njerëzore është një çështje e pakundërshtueshme dhe e padiskutueshme. Askush nuk mund ta vonojë ose parandalojë këtë.
  Por ka disa çështje, pjesëmarrja në të cilat nuk është e përshtatshme për gratë. Për shembull, në kohën që komuniteti është duke marrë masa mbrojtëse energjike kundër sulmit të armiqve, gratë përjashtohen nga shërbimi ushtarak. Mund të ndodhë që në një kohë të caktuar fise luftëdashëse e të egra të sulmojnë me furi kombin, duke pasur si qëllim të bëjnë një kasapanë të përgjithshme të pjesëtarëve të tij; në këto rrethana mbrojtja është e nevojshme, por është detyrë e burrave të organizojnë e zbatojnë të tilla masa mbrojtëse dhe jo e grave, sepse ato e kanë zemrën të butë dhe nuk mund të përballojnë pamjen e tmerrit të masakrës, edhe në qoftë kjo për hir të mbrojtjes. Nga ndërmarrje të tilla e të ngjashme gratë përjashtohen.
   Përsa i përket përbërjes së Shtëpisë së Drejtësisë, Bahá’u’lláhu u drejtohet burrave. Ai thotë: “O ju burra të Shtëpisë së Drejtësisë!”
   Por kur është puna për të zgjedhur anëtarët e saj, e drejta që u takon grave, përsa i përket votës dhe fjalës së tyre, ajo është e padisktueshme. Kur gratë arrijnë shkallën e fundit të përparimit, atëherë, në pajtim me kërkesat e kohës e të vendit dhe me aftësinë e tyre të madhe, ato do të kenë privilegje të jashtëzakonshme. Të keni besim lidhur me këtë. Shenjtëria e Tij Bahá’u’lláhu e ka forcuar shumë kauzën e grave dhe të drejtat e privilegjet e grave janë një prej parimeve më të mëdha të ‘Abdu’l-Baháit. Të jeni e sigurt! Së shpejti do të vijë dita kur burrat, duke iu drejtuar grave, do të thonë: “Të bekuara qoftshi! Të bekuara qofshi! Me të vërtetë ju meritoni çdo dhuratë. Me të vërtetë ju meritoni t’i stolisni kokat tuaja me kurorën e lavdisë së pasosur, sepse në shkenca e arte, në virtyte e përsosuri  ju do të bëheni të barabarta me burrin, dhe përsa i përket butësisë së zemrës, mëshirës së pakursyer e mirëkuptimit ju qëndroni më lart.”
(Bisedat e Parisit, #59:5-8)

2115. Gruaja e Lindjes ka përparuar më parë në Indi, Persi dhe anembanë Orientit, nuk konsiderohej si qenie njerëzore. Fise të caktuara Arabe i llogaritnin gratë e tyre si bagëtitë. Në gjuhët e tyre emri i gruas do të thotë gomar, pra, i njëjti emrë përdorej edhe për pasurinë e burrit që llogaritej me numrin e këtyre kafshëve të barrës që ai zotëronte. Poshtërimi më i madh që mund t’i bëhej dikujt ishte t’i thërrisje një burri, “Ti grua!”
 Nga momenti i shfaqjes së Bahá’u’lláhut kjo çështje ndryshoi. Ai e zhduku idenë e dallimit në mes të sekseve, duke i shpallur ato të barabartë në çdo kapacitet.
 Në kohët e shkuara konsiderohej mençuri që gruaja të mos dinte se si të shkruante apo të lexonte; ajo mund të merrej vetëm me punë shtëpie. Bahá’u’lláhu e deklaroi edukimin e gruas si më të rëndësishëm se sa të burrit. Nëse nëna është injorante, edhe nëse babai ka dijeni të mëdha, edukimi i fëmijës do të jetë me të meta, sepse edukimi fillon që me qumshtin. Një fëmijë gjirir është si një degë e njomë që kopshtari mund ta kthejë si të dojë.
 Lindja ka filluar t’i edukojë gratë e veta. Ka disa në Persi, që janë çliruar nëpërmjet kësaj Kauze, mençuria dhe elokuenca e të cilave nuk mund të refuzohet nga ‘ulamátë. Shumë prej tyre janë poete. Ato janë absolutisht të patrembura.
 ...
 Unë shpresoj për një përparim të një shkalle të ngjashme në mes të grave të Europës që secila të shkëlqejë si një llampë; që ato të mund të thërrasin për shpalljen e mbretërisë; që ato të mund t’i ndihmojnë me të vërtetë burrat; bile, që ato të mund të jenë edhe superiore ndaj burrave, në drejtim të shkencave, dhe megjithatë të këputura shpirtërisht, kështu që e tërë bota të mund të dëshmojë për faktin se burrat dhe gratë kanë absolutisht të njëjtat të drejta. Për mua do të ishte shkak gëzimi të madh, nëse do të shikoja gra të tilla. Kjo është një punë e dobishme; prej saj gruaja do të hyjë në mbertëri. Përndryshe, nuk do të ketë rezultate.
(‘Abdu’l-Bahá on Divine Philosophy [‘Abdu’l-Bahá mbi Filozofinë Hyjnore] (Boston: Tudor Press, 1918), f. 81-83)
2116. Në të kaluarën bota ka qenë qeverisur me anë të forcës dhe burri ka sunduar mbi gruan për arsye të cilësive të tij më të dhunshme e agresive, si të trupit dhe të mendjes. Por ekuilibri është tani duke ndryshuar; forca po e humbet mbizotërimin e vet dhe mprehtësia e mendjes, intiuta e cilësitë shpirtërore të dashurisë e të shërbimit, në të cilat gruaja është e fortë, po shkojnë në ngjitje. Pra, epoka e re do të jetë një epokë më pak mashkullore dhe e përshkuar më shumë nga ideale femërore ose, më saktë, do të jetë një epokë në të cilën elementet mashkullore e femërore të qytetërimit do të jenë më mirë të balancuar.
(Star of the West [Ylli i Perëndimit], vëll. 3, nr. 3, f. 4, cituar në J. E. Esslemont, Bahá’u’lláhu dhe Epoka e Re, #9, bot. i katërt, Tiranë 1990, f. 134-35)
Ekstrakte nga letrat e shkruara nga Shoghi Effendiut:

2117. Nëse pozita e gruas në mësimet Bahá’í paraqitet siç duhet, sigurisht që do të tërheqë shumë vëmendje, sepse jo vetëm që është legale, por gjithashtu shpirtërore dhe edukative. Idealet tona janë aq të larta dhe në të njëtjën kohë aq të zbatueshme sa të gjitha pikëpamjet e tjera do të kenë mangësi nëse krahasohen me to.
(7 janar 1931 për Asamblenë Shpirtërore Kombëtare të Indisë dhe të Burmës)

2118. Përsa i përket pyetjes suaj lidhur me anëtarësinë në Shtëpinë Universale të Drejtësisë: ka një tabelë prej ‘Abdu’l-Baháit në të cilën ai e përcakton përfundimisht se anëtarësia e Shtëpisë Universale përbëhet prej burrave dhe se mençuria e kësaj do të shfaqet krejtësisht dhe do të vlerësohet në të ardhëshmen. Në Shtëpitë Lokale si dhe Kombëtare të Drejtësisë, megjithatë, gratë kanë të drejta të plota të anëtarësimit. Si rrjedhim, ato nuk mund të zgjidhen vetëm në Shtëpinë Ndërkombëtare. Bahá’ít duhet ta pranojnë këtë deklaratë të Mjeshtrit me një shpirt besimi të thellë, me bindje se ka një udhëzim hyjnor dhe një mençuri pas kësaj që do të shpaloset gradualisht për sytë e botës.
(28 korrik 1936 për një besimtar individual)

2119. Përsa i përket anëtarësisë së Shtëpisë Ndërkombëtare të drejtësisë ‘Abdu’l-Bahái deklaron në një tabelë se ajo kufizohet tek burrat, dhe se mençuria për këtë do të shfaqet dukshëm si dielli në të ardhëshmen. Sidoqoftë besimtarët duhet ta dijnë se, siç e ka deklaruar qartë vetë ‘Abdu’l-Bahái, sekset janë të barabartë përveç disa rasteve, prandaj përjashtimi i grave nga Shtëpia ndërkombëtare e Drejtësisë nuk duhet të jetë i çuditshëm. megjithatë nga fakti se nuk ka rëndësi funksioni në mes të seksesve, askush nuk duhet të nxjerrë përfundimin se ndonjë seks është nda natyra superior apo inferior ndaj tjetrit. Apo se ata janë të pa barabartë në të drejtat e tyre.
(14 dhjetor 1940 për Asamblenë Shpirtërore Kombëtare të Indisë dhe të Burmës)

Ekstrakte nga letrat e shkruara prej Shtëpisë Universale të Drejtësisë:

2120.  Është e dukshme nga shkrimet e Ruajtësit se atje ku Bahá’u’lláhu shpreh një ligj ndërmjet një burri dhe një gruaje ky zbatohet në mënyrë të dyanshme, ndërmjet një burri dhe një gruaje, nëse konteksi nuk e bën këtë të pamundur. Për shembull, teksti i Qitapit Akdas e pengon burrin që të martohet me gruan e të jatit (d.m.th. njerkën e tij), dhe Ruajtësi ka treguar se po ashtu një grua ndalohet të martohet me thjeshtrin e saj...
(28 prill 1974 për një besimtar individual)

2121. Lidhur me pyetjet tuaja për barzinë në mes të burrave dhe grave, kjo, siç e ka shpjeguar shpesh ‘Abdu’l-Bahái, është një princip themelor i Bahá’u’lláhut; si rrjedhim ligjet e Akdasit duhet të studiohen nën dritën e saj. Barazia në mes të burrit e gruas, në të vërtetë, nuk mund të nënkuptojë psikologjikisht identifikimin e funksioneve. Në disa gjëra gratë ua kalojnë burrave, për të tjera burrat janë më të përshtashëm se gratë, ndërsa në shumë gjëra ndryshimi i seksit nuk ka fare efekt. Ndryshimet e funksioneve janë më të dukshme në jetën familjare. Aftësia për të qenë nën ka nënkuptime shumë të gjera që njihen në Ligjin Bahá’í. Për shembull, kur nuk është e mundur të edukohen të gjithë fëmijët e dikujt, atëhere bijat duhe të kenë preferencë mbi bijtë, pasi nënat janë edukatorët e parë të gjeneratës që pason. Përsëri, për arsye psikologjike, gratë lejohen nga përjashtime të caktuara të agjërimit që nuk zbatohen për burrat.
(24 korrik 1975 për një besimtar individual)

2122. Çështja e parë që duhet zgjidhur është se si në botën e tanishme, me strukturën e saj të copëzuar të konfliktit, mund ta ndryshojmë në një botë në të cilën do të veprojë harmonia dhe bashkëveprimi.
 Rendi Botëror mund të thellohet vetëm mbi një ndërgjegje të patundur për njëshmërinë e njerëzimit, një e vërtetë shpirtërore të cilën e konfirmojnë të gjitha shkencat njerëzore. Antropologjia, fiziologjia, psikologjia, njohin vetëm një lloj qenieje njerëzore, edhe pse me ndryshime të panumërta në aspekte dytësore të jetës. Njohja e kësaj të vërtete kërkon braktisjen e paragjykimit – të pragjykimit të çdo lloji – të racës, klasës, ngjyrës, kredos, seksit, shkallës së qytetërimit material, gjithçka që i aftëson njerëzit ta konsiderojnë veten superiorë mbi të tjerët.
 Pranimi i njëshmërisë së njerëzimit është parakushti i parë themelor për riorganizmin dhe administrimin e botës si një vend, shtëpia e njerëzimit. Pranimi universal i këtij principi shpirtëror është esencial për çdo përpjekje të suksesshme për vendosjen e paqes botërore...
(Tetor 1985 për popujt e botës)
Nga letrat e shkruara në emër të Shtëpisë Universale të Drejtësisë:

2123. Për kushtin e përgjithshëm se burrat dhe gratë kanë barazi në Besim, kjo, siç u shpjegua shpesh prej ‘Abdu’l-Baháit, është principi themelor që vjen prej Bahá’u’lláhut dhe si rrjedhim përmendja prej Tij të “burrave të drejtësisë” në Qitapin Akdas, duhet të konsiderohet nën dritën e këtij principi...
(29 qershor 1976 për një besimtar individual)

2124. ‘Abdu’l-Bahái thekson: “Në këtë epokë hyjnore bujaritë e Perëndisë e kanë përfshirë botën e grave. Barazia e burrave dhe grave, me përjashtim të disa rasteve jo të rëndësishme, është shpallur tërësisht dhe kategorisht. Distancimet janë hequr të tëra.” Ndryshimi mes burrave dhe grave nga njëri-tjetri nga disa karakteristika dhe funksione është një fakt i pandryshueshëm i natyrës; gjëja e rëndësishme është se Ai i konsideron pabarazi të tilla që mbeten në mes të sekseve si “të parëndësishme”.
(8 janar 1981 Asambleja Shpirtërore Kombëtare të Shteteve të Bashkuara)

2125. Ju keni plotësisht të drejtë të deklaroni se burrat dhe gratë kanë dallime dhe ndryshime themelore. zgjidhja që jepet në mësimet e Bahá’u’lláhut, siç e vëreni ju me korrektesë, nuk është që burrat të bëhen si gratë, dhe as që gratë të bëhen burra. ‘Abdu’l-Bahái na jep ne kyçin e problemit, kur Ai na mëson se cilësitë dhe funksionet e burrave dhe grave “plotësojnë” njëri tjetrin. Ai më tej e sqaroi këtë pikë, kur tha se “epoka e re” do të jetë “një epokë në të cilën elementët mashkullorë dhe femërorë të qytetërimit do të jenë të balancuar më mirë.”
(22 prill 1981 për një besimtar individual)

2126. Mund të ndihmojë të theksohet ... se principi Bahá’í i barazisë së burrave dhe grave deklarohet qartë në mësime dhe fakti se ky ndryshime të funksionit në mes tyre në fusha të caktuara nuk e mohon këtë princip.
(23 gusht 1984 për dy besimtarë)
II: Roli i edukimit në zhvillimin e grave

Nga Shkrimet e Bahá’u’lláhut:

2127. Është detyra thelbësore e prindërve t’i rrisin fëmijët e tyre që të jenë të qëndrueshëm në besim… Sepse çdo vepër e lavdërueshme lind nga drita e fesë, dhe mungesa e kësaj dhuntie supreme do të bëjë që fëmija të mos i largohet së keqes dhe as të priret drejt së mirës.
(Edukim Bahá’í, #12:1)

Nga Shkrimet dhe Fjalët e ‘Abdu’l-Baháit:

2128. Lëvduar qoftë Perëndia, gratë besimtare kanë organizuar takime ku ato do të mësojnë si ta shpjegojnë Besimin, do të përhapin aromat e këndshme të Mësimeve dhe do të bëjnë plane për edukimin e fëmijëve.
 … të pranishmet duhet të interesohen për të gjitha mënyrat e përgatitjes së fëmijëve vajza; si t’u mësojnë atyre degët e ndryshme të dijes, mirësjelljen, një mënyrë të përshtatshme jetese, të kultivojnë tek ato një karakter të mirë, dëlirësinë e qëndresën, këmbënguljen, forcën, vendosmërinë, qëndrueshmërinë në qëllimet; qeverisjen e punëve të shtëpisë; edukimin e fëmijëve dhe çdo gjë që ka të bëjë posaçërisht me nevojat e vajzave – duke pasur si qëllim që këto vajza, të rritura në kështjellën e të gjitha përsosurive dhe të mbrojtura nga një karakter i mirë, kur ato vetë të bëhen nëna t’i rritin fëmijët e tyre që nga foshnjëria me një karakter të mirë e që të sillen si duhet.
 Le të studiojnë ato gjithashtu çdo gjë që i shërben shëndetit të trupit e fuqisë fizike të tij dhe si t’i ruajnë fëmijët e tyre nga sëmundjet.
(Pjesë të zgjedhura nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháit, #94:1,2-3)

2129. Punoni për udhëheqjen e grave në atë vend, mësoni të rejat e fëmijët, në mënyrë që nënat të mund t’i edukojnë vogëlushët e tyre që në moshë të mitur, t’i përgatisin ata me rrënjë, të kujdesen që ata të kenë karakter e moral të mirë, t’i çojnë në shtegun e të gjitha virtyteve të njerëzimit, të parandalojnë zhvillimin e çfarëdo sjelljeje të qortueshme dhe t’i rritin në përqafimin e edukimit Bahá’í. Kështu të gjithë këta fëmijë të njomë do të ushqehen në gjirin e dijes së Perëndisë e të dashurisë për Të. Kështu ata do të rriten e lulëzojnë, do t’u mësohet devotshmëria dhe dinjiteti i njerëzimit, vullneti për t’u përpjekur e për të qenë të qëndrueshëm. Kështu ata do të mësojnë këmbënguljen në të gjitha gjërat, vullnetin për të përparuar, fisnikërinë dhe vendosmërinë e lartë, dëlirësinë dhe pastërtinë e jetës. Kështu ata do të bëhen të zotët të çojnë deri në fund me sukses çdo gjë që ndërmarrin.
 Nënat le të kenë parasysh se çdo gjë që ka të bëjë me edukimin e fëmijëve është me rëndësi të dorës së parë. Ato të bëjnë të gjitha përpjekjet në këtë drejtim, sepse kur degëza është ende e njomë dhe e butë ajo rritet ashtu si ta mësosh atë. Prandaj është detyrë e nënave të përkujdesen për të vegjëlit e tyre ashtu siç kujdeset kopshtari për bimët e njoma. Le të përpiqen ato ditë e natë për të rrënjosur në fëmijët e tyre besim e siguri, frikën e Perëndisë, dashurinë për të Shumëdashurin e botëve dhe të gjitha cilësitë e tiparet e mira. Sa herë që një nënë sheh se fëmija i saj ka vepruar mirë, le ta lavdërojë e miratojë atë, duke ia gëzuar zemrën; dhe nëse tek ai do të shfaqet qoftë edhe tipari më i vogël i padëshirueshëm, le ta këshillojë fëmijën dhe ta dënojë atë, duke përdorur mjete të mbështetura në arsye, qoftë edhe vetëm një qortim të lehtë me fjalë, po qe se është i nevojshëm. Por, sidoqoftë, nuk është e lejueshme të rrihet fëmija ose të poshtërohet ai, sepse karakteri i fëmijës do të zvetënohej krejt po qe se do t’u nënshtrohej goditjeve ose sharjeve.
(Pjesë të zgjedhura nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháit, #95:1-2)

2130. ... është detyrë e babës dhe e nënës të aftësojnë fëmijët e tyre si me sjelljen e mirë dhe në studimin e librave; studimi të jetë në shkallën e duhur, që asnjë fëmijë, qoftë vajzë apo djalë, të mos mbetet analfabet....
(Pjesë të zgjedhura nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháit, #101:1)

2131. Gëzimi më i madh i ‘Abdu’l-Baháit është kur shikon që një numër gjethesh nga shërbëtoret e Bukurisë së Bekuar janë edukuar, se ato janë esenca të shkëputjes dhe mirinformohen për misteret e botës së ekzistecës; që ato ngrenë një thirrje të tillë për lavdërimin dhe për lavdinë e Emrit Më të Madh, sa i bëjnë pjesëtarët e Altarëve të Mbretërisë të kthejnë kokën dhe të gëzohen, dhe se ato recitojnë lutje në prozë dhe poezi, duke i kënduar bukur vargjet hyjnore. Unë ushqej shpresën se ti do të jesh një prej tyre, do të nxjerrësh perla, do të merresh vazhdimisht me këndimin e lavdërimeve për Të dhe do të recitosh vargje qiellore për lavdinë e tipareve të Tij...
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persiashtja)

2132. ...Ti ke shkruar për shkollën e vajzave. Ajo që shkruaje më parë ende mbetet e vërtetë. Nuk mund të ketë përmirësim, nëse vajzat nuk rriten nëpër shkolla dhe qendra mësimore, nëse ato nuk mësojnë për shkencat dhe degë të tjera të dijenisë dhe nëse nuk përfitojnë prej arteve të shumta, sa t’u nevojitet me edukim hyjnor. Sepse do të vijë dita, kur këto vajza të bëhen nëna. Nënat janë edukatoret e para të fëmijëve, që përcaktojnë virtutet e natyrës së brendëshme të fëmijës. Ato e inkurajojnë fëmijën të fitojë përsosmëri dhe sjellje të mira, e paralajmërojnë atë ndaj tipareve jo të mira duke  e inkurajuar të ketë vendosmëri, qëndrueshmëri dhe durim në vështirësi, për të avancuar në rrugln e gjatë të progresit. Si rrjedhim, konsiderata e veçantë për edukimin e vajzave është e nevojshme. Ky është një subjekt shumë i rëndësishëm dhe duhet administruar dhe organizuar nën kujdesin e Asamblesë Shpirtërore...
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2133. ...është detyra e vajzave të kësaj epoke të lavdishme të jenë tërësisht mësuara me degët e ndryshme të dijenisë, me shkencat dhe artet dhe të gjitha mrekullitë e kohërave të shkuara, që ato pastaj të mund t’i edukojnë fëmijët e tyre dhe t’i mësojnë ato që nga ditët e hershme për mënyrat e përsosjes.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2134.  Për më tepër, edukimi i gruas është më i nevojshëm dhe më i rëndësishëm se i burrit, sepse gruaja është stëvitësi i fëmijës që nga foshnjëria e tij. Nëse ajo është me të meta dhe e papërsosur për vete, fëmija do të jetë patjetë ri paaftë, si rrjedhim, papërsosmëria e gruas, nënkupton një gjendje papërsosmërie të të gjithë njerëzimit, sepse, ajo është nëna që rrit, kujdeset dhe  e udhëzon rritjen e fëmijës. Ky nuk është funksion i babait. Nëse edukatori nuk është kompetent, edukimi si rrjedhim nuk do të jetë i plotë. Kjo është e qartë dhe e pakundërshtueshme. A mund të jetë një student i shkëlqyer dhe i përsosur nëse mësuesi është analfabet dhe injorant? Nënat janë eduktoret e para të njerëzimit; nëse ato janë të papërsosura sa keq për konditat dhe të ardhëshmen e racës.
 ...
 Prej disave kundërshtohet që gruaja të jetë e barabartë me aftësinë e burrit dhe thonë se ajo është e paaftë që nga krijimi. Kjo është thjesht fantazi. Ndryshimi në aftësitë ndërmjet burrit dhe gruas janë krejtësisht në sajë të mundësive dhe të edukimit. Gjer tani gruaja ishte privuar nga e drejta dhe privilegji i zhvillimit të barabartë. Nëse asaj do t’i jepen mundësi të barabara, nuk ka dyshim se ajo do të jetë e barabartë me burrin. Historia e evidenton këtë. Në kohët e shkuara gratë e shquara janë ngritur në çështjet e kombeve dhe ua kanë kaluar burrave me arritjet e tyre...
 ...
 Shkurtimisht qëllimi është ky: se nëse gruaja do të ishte tërësisht e edukuar dhe do t’i kishte të drejtat e saj, ajo do ta fitonte aftësinë për arritje të mrekullueshme dhe do ta provonte veten të barabartë me burrin. Ajo është bashkëndihmëse me burrin, plotësimi dhe kompletimi i tij. Që të dy janë njerëz, që të dy janë pajisur me fuqitë e inteligjencës dhe me trupëzimin e virtuteve humane. Me të gjitha fuksionet dhe dhe fuqitë njerëzore ata janë partnerë dhe të barabartë. Tani, në sferat e veprimtarisë njerëzore, gruaja nuk i manifeston aftësitë e saj të lindura, për shkak të mungesës të edukimit dhe të aftësive. Pa dyshim edukimi do ta vendosë barazimin e saj me burrin...
(The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 133-37)

2135. Në shpalljen e njëshmërisë së njerëzimit, Ai na mësoi se burrat e gratë janë të barabartë në sytë e Perëndisë, dhe se nuk duhet bërë dallim në mes tyre. Ndryshimi i vetëm ndërmjet tyre tani është në saje të mungesës të edukimit dhe të stërvitjes. Nëse gruas i jepen mundësi të barabarta edukimi, dallimi dhe vlerësimi për inferioritet do të zhduket..
 Ai përhapi adaptimin e të njëjtit kurs të edukimit për burrin e gruan. Vajzat e djemtë duhet të pasojnë të njëjtin sistem studimi, në këtë mënyrë çohet më tej uniteti i sekseve. I gjithë njerëzimi do të ketë të njëjtat mundësi edukimi do të realizohet barazia e burrave dhe grave, do të shkatërrohen krejtësisht themelet e Luftës.
 (The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 174-75)

2136. Përse duhet të lihet mendërisht e pazhvilluar gruaja? Shkenca është për t’u lavdëruar – qoftë nëse zbulohet prej intelektit të burrit apo të gruas, kështu pak nga pak, gruaja avancaon, duke arritur evidenca të aftësive të barabarta me burrin – qoftë në kërkimet shkencore, në aftësitë politike apo në çdo sferë të veprimtarisë njerëzore. Është i qartë konkluzioni se gruaja ka mbetur pas dhe të ndihmës intelektuale. Nëse i jepen të njëjtat mundësi edukative apo kushte studimi, ajo do të zhvillojë të njëjtat mundësi dhe aftësi.
(The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 281)

2137. Bahá’u’lláhu ka shpallur se, përderisa injoranca dhe mungesa e edukimit janë barriera ndarëse në me të edukimit, të gjithë duhet të kenë edukim dhe instruktim. Nëpërmjet kësaj mundësie do tëkurohet mungesa e kuptimit të dyanshëm dhe do të çohet më tej dhe do të përparojë uniteti i njerëzimit. Edukimi universal është një ligj universal. Si rrjedhim është detyra e çdo babai t’i mësojë dhe t‘i instruktojë fëmijët e tij sipas mundësive që ka. Nëse ai është i paaftë për t’i edukuar, organizata politike, përfaqësuesit e popullit duhet të krijojnë mundësitë për edukimin e tyre.
 Dallimi i sekseve që ekziston në botën njerëzore është për shkak të mungesës së edukimit për gruan, të cilës i mohohen mundësitë e barabarta për zhvillim dhe përparim. Barazia e sekseve do të vendoset në porporcion me rritjen e mundësive që i jepen gruas në këtë epokë, sepse burri dhe gruaja janë marrës të barabartë të fuqive dhe të dhuntive të Perëndisë Krijuesi. Perëndia nuk ka urdhëruar dallim në mes tyre në qëllimin e Tij të përkryer.
(The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 300)

2138. Edukimi i çdo fëmije është i detyrueshëm…. Përveç këtij edukimi të përhapur, çdo fëmije i duhet mësuar një profesion, art apo zanat, kështu që anëtar i komunitetit do të aftësohet për ta siguruar jetesën e vet. Puna e bërë me shpirt shërbimi është forma më e lartë e adhurimit....
(‘Abdu’l-Bahá on Divine Philosophy [‘Abdu’l-Bahá mbi Filozinë Hyjnore], f. 78)

2139. Kushtojini vëmendje të veçantë shkollës për vajza, sepse madhështia e kësaj Epoke të mahnitshme do të shfaqet si rezultat i përparimit në botën e grave. Ja përse ju shihni që në çdo vend bota e grave po shkon përpara, dhe kjo falë ndikimit të Manifestimit Më të Madh dhe të fuqisë së mësimeve të Perëndisë.
(Edukimi Bahá’í, #67:4)

2140. Zemrat tona u gëzuan nga letra jote në lidhje me shkollën për vajza.
 Lëvduar qoftë Perëndia që tani ka një shkollë të këtij lloji në Teheran, ku vashat, falë bujarisë së Tij, arsimohen dhe me të gjitha forcat zotërojnë arritjet e njerëzimit. Së shpejti gratë në çdo fushë do të ecin në një hap me burrat.
 Deri tani, në Persi mjetet për përparimin e grave nuk kanë ekzistuar. Por tani, shyqyr Zotit, me agimin e Mëngjesit të Shëlbimit, ato po shkojnë përpara nga dita në ditë. Shpresojmë se ato do të dalin në ballë në virtyte e arritje, në afrinë pranë Oborrit të Perëndisë Fuqiplotë, në besim e siguri — dhe se gratë e Lindjes do të bëhen zilia e grave të Perëndimit.
(Edukimi Bahá’í, #81:1-3)
Ekstrakt nga një letër e shkruar prej Shtëpisë Universale të Drejtësisë:

2141. Shkaku i edukimit universal, që tashmë përfshin në shërbimin e vet një ushtri njerëzish të dedikuar nga çdo besim dhe komb, meriton mbështetjen më të madhe që mund të jept prej qeverive të botës. Sepse injoranca është padyshim shkaku kryesor për rënien dhe shkatërrimin e popujve dhe për përjetësimin e paragjykimit. Asnjë komb nuk mund të arrijë sukses, nëse nuk u akardohet edukim të gjithë qytetarëve të tij. Mungesa e burimeve e kufizon aftësinë e shumë kombeve për ta plotësuar këtë nevojë, duke informuar një vend të caktuar prioritetesh. Agjencitë që marrin vendime lidhur me këtë, bëjnë mirë të kenë parasysh vënien e prioritetit të parë për edukimin e grave dhe të vajzave, meqë nëpërmjet nënave të edukuara përfitimet e dijenisë mund të përhapen me efektivitetin dhe shpejtësinë më të madhe nëpër shoqëri.  Për të qenë në përshtatje me kërkesat e kohës, duhet gjithashtu të kihet parasysh koncepti i mësimit të qytetarsië botërore si pjesë e standartit për edukimin e çdo fëmije.
(Tetor 1985 për popujt e botës)
Ekstrakte nga letrat e shkruara në emër të Shtëpisë Universale të Drejtësisë:

2142. Element shumë i rëndësishëm për arritjen e një barazie të tillë është thënia e Bahá’u’lláhut se djemtë dhe vajzat duhet të pasojnë në thelb të njëjtin sistem në shkolla.
(28 dhjetor 1980 për Asamblenë Shpirtërore Kombëtare të Zelandës së Re)

2143. Shtëpia e Drejtësisë e konsideron nevojën për edukimin e udhëzimin e grave, për shkak të përgjegjësisë së tyre primare si nënë, si një mundësi të shkëlqyer pë rorganizmin e veprimtarive të grave. Përpjekjet tuaja duhet të përqëndrohen në edukimin e tyre për funksionin që kanë si edukatore të gjeneratës që rritet. Gratë duhet gjithashtu të inkurajohen për t’i tërhequr burrat e tyre dhe anëtarët meshkuj të familjeve drejt Besimit, kështu që komuniteti Bahá’í do të jetë përfaqësues i asaj shoqërie në të cilën bën pjesë. Gradualisht shpirti i unitetit dhe i miqësisë, siç parashtrohet në mësimet tona, do të reflektohet në jetën e familjeve Bahá’í.
(29 shkurt 1984 për Asamblenë Shpirtërore Kombëtare të Ishujve Mariana)

III. Zbatimi i principit të barazisë në jetën familjare
Nga Shkrimet e Bahá’u’lláhut:

2144. Qëndrueshmëria në Kauzë përmendet në Tabela dhe parashtrohet nga Penda e Antikut të Ditëve. Falenderoje të Shumëdashurin e botës që ti ia dhe zemrën Atij dhe po flet për ta lavdëruar Atë. Shumë burra janë privuar në këtë ditë nga përmendja e Zotit të Gjithëmjaftueshëm dhe nga njohja e së vërtetës së Tij. Ndërsa shumë gra e kanë fiksuar shikimin mbi horizontin e Më të Lartit dhe e stolisën vetveten me veshjen e dashurisë së botës. Kjo është mirësia e Perëndisë të cilën Ai ia jep cilitdo që dëshiron. Për diellin e ditës së mistereve natike! Aroma erëmbël e çdo frymëmarrje të marrë në dashurinë e Perëndisë përhapet në oborrin e prezencës së Zotit të Revelacionit. Shpërblimi i asnjë vepre të mirë nuk ka humbur e as do të humbasë. I bekuar je ti, dyfish i bekuar je! Ti llogaritesh në mes të atyre shërbëtoreve dashuria e së cilave për shoqet e tyre nuk i ka penguar t’i arrijnë brigjet e detit të Mëshirës dhe Mirësisë. Dashtë Perëndia që ti të pushosh përjetësisht pranë hijeve të favoreve të të Gjithëmëshirshmit dhe të jesh e sigurt për bujaritë e Tij. Merru me lavdërimin e të Vetmit të Vërtetë e gëzohu në dashamirësinë e Tij.
 Bota merr fund dhe e përjetshme është vetëm dashuria e Perëndisë. Dashtë Perëndia që ti ta ndjekësh të Vetmin të Vërtetë në çdo botë të botrave të tij dhe të jesh e lirë nga gjithçka tjetër, përveç Atij...
(Nga një Tabelë e Përkthyer nga Persishtja dhe Arabishtja)

2145. Të gjithë duhet ta dinë, dhe në këtë drejtim t’i arrijnë shkëlqimet e diellit të sigurisë duke u ndriçuar prej tyre: gratë dhe burrat kanë qenë dhe do të jenë gjithnjë të barabartë në sytë e Perëndisë. Vendi i Agimit të dritës së Perëndisë e derdh shkëlqimin e vet mbi të gjithë me të njëjtin shkëlqim. Në të vërtetë Perëndia i krijoi gratë për burrat dhe burrat për gratë. Më të shumëdashurit e njerëzve përpara Perëndisë janë më të qëndrueshmit dhe ata që ua kanë kaluar të tjerëve në dashurinë e tyre për Perëndinë, e lartësuar qoftë Lavdia e Tij...
 Miqtë e Perëndisë duhet të stolisen me ornamentin e drejtësisë, të barazisë, të mirësë dhe të dashurisë. Meqë ata nuk e lejojnë vetveten të jenë objekt poshtërsie dhe abuzimi, në të njëjtën mënyrë ata nuk duhet ta lejojnë një tirani të tillë të kalojë tek shërbëtoret e Perëndisë. Ai, në fakt, flet të vërtetën dhe urdhëron atë që u sjell përfitim, shërbëtoreve dhe shërbëtorëve, të Tij. Ai është Mbrojtësi i gjithë kësaj bote dhe i tjetrës.
(Nga një Tabelë e Përkthyer nga Persishtja dhe Arabishtja)

Ekstrakte nga Shkrimet dhe Fjalët e ‘Abdu’l-Baháit:

2146. Zoti, i pashoq është Ai, ka bërë gruan dhe burrin të rrojnë me njëri-tjetrin në shoqërinë më të ngushtë dhe për të qenë, bile, si një shpirt i vetëm. Ata të dy ndihmojnë njëri-tjetrin, janë dy miq të ngushtë, që duhet të shqetësohen për mirëqenien e njeri-tjetrit.
 Në qoftë se jetojnë kështu, ata do të kalojnë përmes kësaj bote me kënaqësi të përkryer, të lumtur, me paqe në zemër dhe do të bëhen objekt i hirit e pëlqimit hyjnor të Mbretërisë së qiellit. Por në qoftë se veprojnë ndryshe, ata do ta kalojnë jetën e tyre me hidhërim të madh, duke dëshiruar çdo çast vdekjen e do të jenë faqenxirë në mbretërinë qiellore.
 Përpiquni, atëherë, të rroni me njëri-tjetrin shpirt e zemër si dy pëllumba në fole, sepse kjo do të thotë të jesh i bekuar në të dyja botët.
(Pjesë të zgjedhura nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháít, #92:1-3)

2147. duke ndjekur parimet e Perëndisë e Ligjin e shenjtë, mëkoni fëmijët tuaj që prej foshnjërisë me qumështin e edukimit universal dhe rritini ata që, prej ditëve të para, thellë në zemrat e tyre, në vetë natyrën e tyre, të krijohet vendosmërisht një mënyrë jetese në pajtim me Mësimet hyjnore në të gjitha gjërat.
 Sepse nënat janë edukatoret e para, këshilltaret e para; dhe në të vërtetë janë nënat ato që përcaktojnë lumturinë, madhështinë e së ardhmes, mënyrat e mirësjelljes, diturinë dhe gjykimin, kuptimin dhe besimin e të vegjëlve të tyre.
(Pjesë të zgjedhura nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháít, #96:1,2)

2148. ... çdo ati e nëne i vihet për detyrë të përpiqen me të gjitha mundësitë të edukojnë të birin dhe të bijën, t’i mëkojnë ata nga gjiri i dijes dhe t’i rrisin në prehrin e shkencave e të mjeshtrive. Në qoftë se e lenë pasdore këtë çështje, ata do të konsiderohen përgjegjës e do të meritojnë qortimin në praninë e Zotit të rreptë.
(Pjesë të zgjedhura nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháít, #98:2)
2149. O ju nëna të dashura, dijeni se në sytë e Perëndisë mënyra më e mirë për ta adhuruar Atë është të edukoni fëmijët dhe t’i ushtroni ata në të gjitha përsosuritë e gjinisë njerëzore; një vepër më fisnike se sa kjo as që mund të përfytyrohet.
(Pjesë të zgjedhura nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháít, #114)

2150. Vini re se sa lehtë rregullohen punët në një familje ku ka unitet, se çfarë përparimi bëjnë pjestarët e kësaj familjeje dhe si atyre u shkon mbarë në botë. Punët e tyre janë në rregull, ata gëzojnë rehati e qetësi, janë të sigurtë, kanë një pozitë të garantuar, të gjithë i kanë zili. Një familje e tillë përmirëson nga dita në ditë gjendjen dhe nderin e saj.
(Pjesë të zgjedhura nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháít, #221)

2151. Ju keni pyetur nëse një burrë mund të jetë i aftë ta pengojë gruan e tij nga përqafim i i dritës hyjnore, apo një grua ta largojë bashkëshortin e saj nga fitimi i hyrjes për në Mbretërinë e Zotit. Në të vërtetë, asnjëri prej tyre nuk mund ta pengojë tjetrin nga hyrja në Mbretëri, në qoftë se burri nuk ka një lidhje të tepruar me gruan dhe gruaja e bashkëshortin.  Në të vërtetë, kur ndonjëri prej të dyve e adhuron tjetrin gjer në përjashtimin e Perëndisë, atëhere secili mund ta pengojë tjetrin nga kërkimi i pranimit i hyrjes në Mbretërinë e Tij. 
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Arabishtja, e botuar në Jeta e familjës, #841)

2152. Pyetje: Cili është qëndrimi i besimit tuaj kundrejt familjes?
 Përgjigje: Sipas mësimeve të Bahá’u’lláhut, familja, duke qenë një njësi njerëzore, duhe të edukohet sipas rregullave të shenjtërisë. Të gjitha virtutet duhet të mësohen në familje. Integriteti i lidhjes familjare duhet të kihet parasysh vazhdimisht dhe të drejtat e anëtarëve individualë nuk duhet të shkelen. Të drejtat e djalit, të babait, të nënës - asnjëra prej tyre nuk duhet ë shkelet, asjnëra prej tyre nuk duhet të jetë arbitrare. Ashtu si i biri ka detyrime të caktuara për atin e tij, babai, po ashtu, ka detyrime të caktuara për të birin. Nëna, motra dhe anëtarët e tjerë të shtëpisë kanë privilegjet e tyre të caktuara. Të gjitha këto të drejta dhe privilegje duhet të ruhen, duke ruajtur ndërkohë unitetin e familjes. Dëmtimi i i njërit duhet të konsiderohet dëmtimi i të gjithëve; rehatia e secilit rehatia e të gjithëve; nderimi i njërit, nderimi i të gjithëve.
 (The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 168)

Nga letrat e shkruara në emër të Shoghi Effendiut për besimtarët individualë nëse nuk citohet ndryshe:

2153. Kur një ndryshim i tillë opinioni dhe besimi ndodh ndërmjet burrit dhe gruas, kjo është fatekeqësi sepse pa dyshim tërhiqet prej lidhjeve shpirtërore të cilat janë fortesa e lidhjeve familjare, veçanërisht në kohë vështirësish. Sidoqoftë, mënyra se si kurohet nuk është veprimi në mënyrë të tillë sa ta largojmë palën tjetër. Një prej objekteve të Kauzës është në fakt vendosja e një lidhje më të ngushtë në shtëpi.Në raste të tilla, pra, Mjeshtri këshillonte bindje ndaj dëshirave të palës tjetër dhe kutjen. Lutu që burri juaj të mund ta shikojë gradualisht dritën dhe në të njëtjën kohë vepron në mënyrë të tillë që ta tërheqësh atë më pranë në vend që ta paragjykosh. Sapo sigurohet harmonia atëhere ju do të jeni në gjendje të shërbeni pa u ndaluar.
(15 korrik 1928)

2154. Shoghi Effendi beson se si rezultat i këtij telegrami dhe i kësaj letre. Gruaja juaj do të jetë në gjendje t’i përkushtojë pak më shumë kohë familjes së saj, por gjithashtu ai shpreson se ju do të jeni në gjendje tandihmoni atë për të fituar kohë dhe mundësi që t’i shërbehej një Kauze që është kaq e dashur dhe pranë zemrës së saj dhe në të cilën shërbimet e saj vlerësohen shumë.
(19 qershor 1931)

2155. Ruajtësi, në vërejtete tij ... rreth marrëdhënieve ndërmjet prindërve e fëmijëve, grave dhe burrave në Amerikë, nënkupton se ka një tendencë në atë vend që fëmijët të jenë shumë indipedentë ndaj dëshirave të prindërve të tyre dhe u mungon respekti i dhur ndaj tyre. Gjithashtu gratë; në disa raste; kanë tendencë të ushtrojnë një shkallë të padrejtë dominimi mbi burrat e tyre, që sigurisht, nuk është e mirë, po ashtu si burri nuk duhet ta dominojë padrejtësisht gruan e tij.
(22 korrik 1943)

2156. Është një prej mësimeve themelore të Besimit që uniteti të ruhet në shtëpi. Sigurisht kjo nuk do të thotë se ndonjë anëtar i familjes ka të drejtë ta influencojë besimin e ndonjë anëtari tjetër; dhe kur kjo zbatohet prej të gjtihë anëtarëve, atëhere duket i sigurt se uniteti do të jetë i mundhshëm.
(6 korrik 1952)

2157. Ruajtësi e vlerëson plotësisht dëshirën tuaj për të shkuar si pioner në këtë kohë dhe dëshirën për ta ndihmuar vendosjen e besimit në zona të reja, por ju nuk duhet të shkoni kundër dëshirave të burrit tuaj dhe ta detyroni atë të lerë gjithçka me qëllim që ju të mund t’i shrbeni në këtë mënyrë Besimit. Ne duhet të kemi parasysh dëshirat dhe të drejtat e atyre që janë të lidhur ngushtë me jetën tonë.
 Nëse burri juaj dëshiron të qëndrojë atje ku je, sigurisht që ka një fushë të gjerë për mësimdhënie atje...
(31 korrik 1953)

2158. Kudo ku ka një familje Bahá’í të interesuarit duhet që me çdo mënyrë të mundëshme ta ruajnë atë, sewpse divorci dënohet ashpërsisht në Besime, ndërsa hatmonia, uniteti dhe dashuria mbahen lart si idealet më të larta në marrëdhëniet njerëzore. Kjo duhet të zbatohet gjithnjë për Bahá’ít, nëse ata shërbejnë në fshën e pionierizimit apo jo.
(9 nëntor 1956,  për Asamblenë Shpirtërore Kombëtare të Amerikës Qendrore)

Nga letra të shkruara në emër të Shtëpisë Universale të Drejtësisë për besimtarët individualë nëse nuk citohet ndryshe:

2159. Nuk duhet të jetë për t’u habitur që mësuesi i parë i fëmijës është nëna, sepse orientimi i parë i foshnjes është nga nëna. Kjo dhunti e natyrës në asnjë mënyrë nuk e minimizon rolin e babait në familjen Bahá’í. Përsëri, statusi i barazisë nuk do të thotë identifikim i funksionit.
(23 qershor 1974)

2160. Duke paturparasysh probleme që po kaloni ju me gruan, Shtëpia e Drejtësisë thekson se uniteti i familjes suaj duhet të marrë prioritet mbi çdo konsideratë tjetër. Bahá’u’lláh u erdhi të sillte unitet në botë dhe një unitet themelor është ai i familjes. Si rrjedhin ne duhet të besojmë se besimi ka për qëllim ta forcojë familjen jo ta dobësojë atë. Për shembull, shërbimi i Kauzës nuk duhet të prodhojë neglizhencë të familjes. Është e rëndësishme që ju ta sistemoni kohën tuaj në mënyrë të tillë që jeta juaj familjare të jetë harmonike dhe shtëpia juaj të marrë vëmendjen që i takon.
 Bahá’u’lláhu gjithashtu theksonte rëndësinë e konsultimit. Ne nuk duhet të endojmë se kjo metodë e vlefshme  e kërkimit të zgjidhjeve kufizohet në institucionet administrative të Kauzës. Konsultimi i familjes që përfshin diskutimin e plotë dhe zemërhapur si dhe i nxitur nga dijenia për nevojën e moderimit dhe të balancës mund të jetë ilaçi për sherret shtëpiake. Gratë nuk duhet të përpiqen t’i dominojnë burrat e tyre, as burrat gratë ....
(1 gusht 1978)

2161. Asgjë që ju dhe burri juaj diskutuan për problemet e familjes suaj në Asamblenë Shpirtërore nuk mori ndonjë këshillë dhe gjithashtu e diskutuam situatën tuaj me një këshilltar familjeje pa sukses. Shtëpia e Drejtësisë e ndien se është mjaft thelbësore që burri juaj dhe ju ta kuptoni se martesa mund të jetë burim mirëqenie, që përçon një sens lumturie dhe sigurie shpirtërore. Megjithatë, kjo nuk ndodh rastësisht, sepse që martesa të bëhet një strehë kënaqësie kërkohet bashkëpunimi i vetë partnerëve të martuar e ndihma e familjeve të tyre ...
(24 qershor 1979)

2162. Anëtarët e një familjeje kanë të gjithë detyra dhe përgjejgësi kundrejt njëri-tjetrit dhe ndaj familjes në përgjithësi, dhe këto detyra dhe përgjegjësi ndryshojnë nga anëtari në anëtar për shkak të marrëdhineve të tyre natyrale. – Prindërit kanë detyrën e padiskutueshme që t’i edukojnë fëmijët e tyre – por jo anasjelltas; fëmijët kanë për detyrë t’u binden prindërve të tyre – prindërit nuk u binden fëmijëve; nëna – jo babai – mban fëmijët, kujdeset për ta në fëmijëri dhe është kështu edukatori i tyre i parë. Si rrjedhim bijat kanë të drejtë më të madhe për edukim se sa bijtë dhe siç ka shkruar sekretari i Ruajtësit në emër të tij, “Detyra e rritjes së një fëmije Bahá’í, siç theksohet kohë pas kohe në Shkrimet Bahá’í, është përgjegjësia kryesore e nënës, privilegji unik i së cilës, në fakt është të krijojë shtëpinë e saj në kondita të tilla që do të çonin në mirëqenien e përparimin material e shpirtëror. Edukimi që një fëmijë merrr së pari nëpërmjet nënës së tij përbën theelin më të fuqishëm për zhvillimin e tij të së ardhëshmes...” Një rezultat i kësaj përgjejgësie të nënës është detyra e saj për t’u mbështetur nga burri i vet - një bashkëshort nuk ka të drejta të padiskutueshme për t’u mbështetur prej gruas së tij....
 ...
 Në çdo grup, sado dashamirëse të jenë konsultimet, ka megjithatë pika, për të cilat nga koha në kohë, nuk mund të arrihet marrëveshje. Në një Asamble Shpirtërore kjo dilemë zgjidhet me shumicë votash. Por nuk mund të bëhet fjalë për shumicë votash kur janë vetëm dy palë, siç ndodh në rastin e burrit e të gruas. Prandaj ka momente kur gruaja duhet t’i hapë rrugë burrit të saj, siç ka momente kur burri duhet t’i hapë rrugë gruas së tij, por asnjeri prej tyre nuk duhet të dominojë në mënyrë të padrejtë mbi tjetrin. Shkurtimisht, marrëdhënia ndërmjet burrit e gruas duhet të bëhet si në lutjen e parashtruar prej ‘Abdu’l-Baháit, e cila lexohet shpesh në martesat Bahá’í:
 “Në të vërtetë, ata martohen në bindje ndaj komandës tënde. Bëji ata të jenë shenja të harmonisë dhe të unitetit gjer në fund të kohës.”
 Këto janë të gjitha marrëdhënie përbrenda familjes, por ka një sferë shumë më të gjerë marrëdhëniesh, sesa në shtëpi, midis burrit e gruas, e kjo gjithashtu duhet të konsiderohet në kontekstin e shoqërisë Baha’i, dhe jo në bazë të normave shoqërore të së kaluarës ose të së tashmes. Për shembull, megjithëse nëna është edukatorja e parë e fëmijës dhe ka një ndikim të rëndësishëm në formimin e karakterit të saj, babai ka gjithashtu përgjegjësi për edukimin e fëmijëve të tij, dhe kjo përgegjësi është kaq e rëndësishme, saqë Bahá’u’lláhu ka deklaruar se ai baba që nuk e ushtron atë humbet të drejtat e tij të atësisë. Po kështu, megjithëse përgjegjësia kryesore për të mbajtur familjen nga ana financiare bie mbi burrin, kjo nuk do të thotë aspak se vendi i gruas është brenda mureve të shtëpisë....
(28 dhjetor 1980 për Asamblenë Shpirtërore Kombëtare të Zelandës së Re)

2163. Megjithatë ju keni pyetur për rregullat specifike të sjelljes për rregullimin e marrëdhënieve të bashkëshortëve dhe bashkëshorteve. Shtëpia e Drejtësisë nuk dëshiron ta bëjë këtë dhe ndjen se tashmë janë udhëzimet e tua që përfshihen në përbledhjen për këtë subjekt. Për shembull është principi se e drejta e secilit dhe e të gjithëve duhet ruajtur në njësinë familjare dhe se këshilla dhe konsultimi dashamirës duhet të jetë nota kyçe, se të gjitha çështjet duhet të zgjidhen me harmoni dhe dashuri dhe se ka raste kur burri apo gruaja duhet t’i hapin rrugë dëshirës së tjetrit. Se në çfarë rrethanash duhet të bëhet ekzaktësisht një diferencim i tillë, kjo është një çështje që vendoset nga çdo çift...
(16 maj 1982)
2164. Ju pyesni për qortimin se gjithsecili duhet të punojë dhe kjo do të thotë se ju, në grua dhe nënë, duhet të punoni për jetesë si bën burri juaj. Ne na u kërkua t’u japim të lexoni një fragment, “i dymbëdhjeti Lajm i Gëzuar”, nga Tabela e Bishárát e Bahá’u’lláhut3. Ju do ta shikoni se direktiva është që miqtë të merren me njëprofesion që do të jetë për përfitimin e njerëzimit. Punët e shtëpisë janë një detyrë mjaft e nderuar dhe me përgjegjësi që ka një rëndësi themelore për njerëzimin...
(16 qershor 1982)

2165. Lidhur me pyetjen tuaj nëse nënat duhet të punojnë jashtë shtëpisë, do të ndihmonte nëse ke parasysh çështjen nga perspektiva e konceptit të familjes Bahá’í. Ky koncept bazohet mbi principin se burri ka përgjegjësinë kryesore për mbështetjen financiare të familjes dhe gruaja është edukatori kryesor dhe primar i fëmijëve. Me këtë në asnjë mënyrë nuk kuptohet se këto funksione janë të fiksuara pandryshueshmërisht dhe nuk mund të ndryshohen dhe të përshtaten sipas situatave të caktuara familjare, kjo as nuk do të thotë se vendi i gruas shtë të mbyllet në shtëpi. Për më tepër, ndërsa i caktohet përgjejgësia primare, pritet që baballarët të luajnë një rol të rëndësishëm në edukimin e fëmijëvedhe gratë duhet  gjithashtu ta fitojnë bukën. Siç e treguat ju me të drejtë, ‘Abdu’l-Bahái i inkurajonhte gratë të “marrin pjesë tërësisht e barazisht në çështjet e botës.”
 Lidhur me pyetjet tuaja specifike, vendimi lidhur me sasinë e kohës që një nënë duhet të shpenzojë duke punar jashtë shtëpisë, varen nga rrethanat që ekzistojnë përbrenda shtëpisë, që mund të ndryshojnë nga koha në kohë. Konsultimi familjar do të ndihmojë për të dhënë përgjigje...
(9 gusht 1984)

2166. Rëndësia e madhe që i jepet rolit të nënës vjen nga fakti se ajo është edukatori i parë i fëmijës. Qëndrimi i saj, lutjet e saj, madje edhe çfarë ha dhe gjendja e saj fizike kanë një ndikim të madh mbi fëmijën kur ai është ende në barkun e nënës. Kur fëmija lind, pikërisht nëna është e pajisur nga Perëndia me qumështin, që është ushqimi i parë i fëmijës, dhe nënkuptohet që, po të jetë e  mundur, ajo duhet të qëndrojë me fëmijën për ta rritur e për ta mësuar atë qysh në ditët dhe muajt e parë. Kjo nuk do të thotë se edhe babai nuk e do, ose nuk lutet e nuk kujdeset për fëmijën e tij, por meqë ai ka si përgjegjësi kryesore të mbajë familjen, koha që ai ndodhet pranë fëmijës është zakonisht e kufizuar, kurse nëna zakonisht qëndron pranë fëmijës gjatë kësaj periudhe intensive të formimit të saj, kur kjo rritet e zhvillohet më shpejt se në çdo periudhë tjetër gjatë gjithë jetës së saj. Ndërsa fëmija rritet e bëhet më i pavarur, natyra e marrdhënieve të tij me nënën e me babanë ndryshon dhe babai mund të luajë një rol më të madh.
(23 gusht 1984 për dy besimtarë)

IV. Gratë në botën në përgjithësi
Nga Shkrimet e Bahá’u’lláhut:

2167. Çdonjëri prej jush urdhërohet të merret me ndonjë punë, si me ndonjë zeje, tregti e të tjera si këto. Ne me hir e kemi lartësuar angazhimin tuaj në një punë të tillë në rangun e adhurimit të Perëndisë, të Vetmit Perëndi të Vërtetë. Peshojini në zemrat tuaja hirin dhe bekimet e Perëndisë dhe falënderojeni Atë mëngjes e mbrëmje. Mos e humbni kohën në përtesë e plogështi. Merruni me atë që do t’ju sjellë përfitim juve vetë dhe të tjerëve. Kështu është dekretuar në këtë Tabelë, nga horizonti i së cilës ylli i urtisë dhe i fjalës shkëlqen i shndritshëm.
 Në sytë e Perëndisë, njerëzit më të përçmuar janë ata që rrinë duarkryq e lypin. Kapuni fort pas fillit të mjeteve materiale, duke u mbështetur tërësisht te Perëndia, Siguruesi i të gjitha mjeteve. Kur secili merret me ndonjë zeje ose tregti, në sytë e Perëndisë një punë e tillë konsiderohet si një akt adhurimi; dhe kjo s’është veçse një shenjë e bujarisë së Tij të pafund e gjithëpërfshirëse.
(Tabela të Bahá’u’lláhut, të reveluara pas Qitapit Akdas, #3:22-23)

Ekstrakte nga Shkrimet dhe Fjalët e ‘Abdu’l-Baháit:

2168. Shërbëtoret e Perëndisë dhe robinat e Oborrit të Tij hynjor duhet të paraqesin atribute dhe qëndrime të tilla në mes të grave të botës, që do t’i bëjn ato të dallohen dhe të bëhen të njohura në rrethet e grave. Pra, ato duhet të shoqërohen me to me panjollësi supreme dhe dinjitet të qëndrueshëm, me besim të pa<tundur, me ligjëratë tëlihdur, me gjuhë të rrjedhshme me dëshmi të pakundërshtueshme dhe vendosmëri të lartë. Kërkojini Perëndisë që ju të mund t’i arrini të gjitha këto bujari.
(Nga një Tabelë e Përkthyer nga Persishtja.)

2169. Derisa të mos jetë vendosur plotësisht realiteti i barazisë ndërmjet burrit e gruas, zhvillimi më i lartë shoqëror i njerëzimit nuk është i mundur. Po të pranohet që gruaja është deri diku inferiore kundrejt burrit në pikëpamje të cilësive e të arritjeve, kjo ose çdo dallim tjetër do të vazhdojë të jetë burim mosmarrveshjeje e shqetësimesh. I vetmi shërim është shkollimi; sepse barazi do të thotë kualifikim i barabartë...
 Le të bëhet e ditur edhe një herë që derisa gruaja dhe burri të mos njohin e kuptojnë barazinë, përparimi shoqëror e politik këtu e kudo gjetkë nuk do të jetë i mundur....
(The Promulgation of Universal Peace [Përhapja e Paqes Universale], f. 76-77)

2170. ...në bazë të fesë shfaqet prej Bahá’u’lláhut se gruas duhet t’i jepet privilegji i edukimit të barabartë me burrin dhe të drejta të plota në privilegje. Me fjalë të tjera, duhet të ketë ndryshim në edukimin e mashkullit dhe të femrës me qëllim që graria të mund të zhvillojë kapacitet dhe zhvillim të barabartë me burrat në ekuacionin shoqëror dhe ekonomik. Atëhere bota do të arrijë unitet dhe harmoni. Në kohërat e shkuara njerëzimi ka qenë difektoz dhe i papërkryer, sepse kjo ka qenë e paplotë. Lufta dhe egërsitë e saj e kanë shkatërruar botën; edukimi i gruas do të jetë një hap i fuqishëm drejt rimëkëmbjes dhe mbarimit të tij, sepse ajo do ta përdorë të gjithë influencën e saj kundër luftës.Gruaja rrit fëmijën dhe edukon të riun deri në pjekuri. Ajo do të refuzojë të japë bijt e saj për t’u flijuar në fushën e betejës. Ajo do të jetë faktori më i madh në vendosjen e paqes universale e të arbitrazhit ndërkombëtar. Me siguri, gruaja do ta zhdukë luftën midis gjinisë njerëzore....
(The Promulgation of Universal Peace [Përhapja e Paqes Universale], f. 108)

2171. Përsëri, dihet mirë në histori se atje ku gratë nuk kanë marrë pjesë në çështjet njerëzore e ardhmja kurrë nuk arriti gjendje kompletimi dhe përsosjeje. Nga ana tjetër, çdo ndërmarrje me influencë e botës njerëzore në të cilën gratë kanë qenë pjesëmarrëse ka fituar rëndësi. Kjo është historikisht e vërtetë dhe përtej kundërshtimit edhe në fe. Jezu Krishti kishte dymbëdhjetë dishepuj dhe ndërmjet pasuesve të Tij ishte dhe një grua e njohur si Maria Magdalena. Judas Iskarioti u bë një tradhëtar dhe hipokrit dhe pas kryqëzimit njëmbëdhjetë dishepujt që mbetën ishin të lëkundur dhe të pavendosur. Është e sigurt nga faktet e Ungjijve se ajo që i ngushëlloi ata dhe e rivendosi besimin e tyre ishte Maria Magdalena.
 ...
 Çështja më madhore e kësaj dite është paqja e arbitrariteti ndërkombëtar e paqja universale është e pamundur pa një votim universal....
(The Promulgation of Universal Peace [Përhapja e Paqes Universale], f. 134)

2172. Pyetje: A nuk është fakt se paqja univesale nuk mund të arrihet pa demokraci politike në të gjitha vendet e botës?
 Përgjigje:Është mjaft evidente se në të shkuarën nuk do të ketë centralizëm në vendet e botës, qofshin ata konstitucionalë në qeverisje, republikanë apo demokratikë në formë. Shtetet e Bashkuara mund të mbahen si një shembull i qeverisjes së ardhëshme - pra, me fjalë të tjera, çdo provincë do të jetë e pavarur në vetvete, por do të ketë një bashkim federal që mbron interesat e shteteve të ndryshme indipedente. Kjo mund të mos jetë një formë republikanë apo demokratike. Ta hedhësh mënjanë centralizimin që çon në despotizëm, është ekzigjencë e kohës. Kjo do të jetë produktive për paqen ndërkombëtare. Një fakt tjetër i një rëndësie të barabartë për sjelljen e paqes ndërkombëtare është votimi i grave. Pra, kur të vendoset barazia e përkryer ndërmjet burrave dhe grave, paqja mund të realizohet për arsyen e thjËshtë se graria në përgjithësi kurrë nuk është në favor të luftës. Gratë nuk do të dëshirojnë t’i lejojnë ata për të cilët janë kujdesur të shkojnë në fushën e betejës. Kur ato do të kenë një votë, ato do ta kundërshtojnë çdo shkak për gjendje lufte. Një faktor tjetër që do ta sjellë paqen universale është lidhja sëbashku e Lindjes dhe e Perëndimit.
(The Promulgation of Universal Peace [Përhapja e Paqes Universale], f. 167)

2173. Kur gjithë njerëzimi të ketë të njëjtat mundësi për edukim dhe barazia ndërmjet burrave e grave të jetë arritur, atëherë themelet e luftës do të shkatërrohen tërësisht. Pa barazi kjo do të jetë e pamundur, sepse të gjitha ndryshimet e dallimet çojnë në mosmarrëveshje e grindje. Barazia ndërmjet burrave e grave çon në zhdukjen e luftës, për arsye se gratë kurrë nuk do të kenë dëshirë ta sanksionojnë atë...
(The Promulgation of Universal Peace [Përhapja e Paqes Universale], f. 175)

2174. Gruaja duhet t’i përkushtojë veçanërisht energjitë dhe aftësitë e saj në drejtim të shkenca industriale dhe bujqësore duke kërkuar ta ndihmojë njerëzimin në atë që është më e nevojshme. Në këtë mënyrë ajo do të demostrojë aftësitë dhe do të sigurojë njohjen e barazisë në ekuacionin shoqëror dhe ekonimik...
(The Promulgation of Universal Peace [Përhapja e Paqes Universale], f. 283)

2175. Si rrjedhim, përpiquni t’i tregoni botës njerëzore se gratë janë shumë të zonja dhe të afta, se zemrat e tyre janë më të buta dhe të ndjeshme se sa të burrave, se ato janë më filantrope dhe me përgjegjësi ndaj atyre që kanë nevojë dhe vuajnë, se ato janë pandryshueshmërisht të vendosura kundër luftës dhe e duan paqen. Përpiquni që ideali i paqes kombëtare të mund të realizohet nëpërmjet përpjekjeve të grarisë, sepse burri është më i dhënë ndaj luftës sesa guraja dhe një fakt i vërtetë i superioritetit të gruas do të jetë shërbimi dhe aftësia e saj për vendosjen e paqes universale.
(The Promulgation of Universal Peace [Përhapja e Paqes Universale], f. 284)

2176. ...e përshkuar me të njëjtat virtutet si burri, duke u ngritur në të gjtiha shkallët e arritjeve njerëzore, gruaja do të bëhet e barabartë me burrin dhe pa u vendosur barazia, përparimi dhe arritjet e vërteta të racës njerëzore nuk do të lehtësohen.
 Shkaqet evidente që e shkaktojnë këtë janë si pason: Gruaja nga natyra i kundërvihet luftës; ajo është mbrojtëse e paqes. Fëmijët rriten nën kujdesin e nënave që u japin atyre principet e edukimit dhe të punës këmbëngulëse në emër të tyre. mendoni, për shebull, një nënë që e ka rritur me kujdes të birin për njëzet vjet gjer në moshën e pjekurisë. Sigurisht ajo nuk do të jetë e kënaqur nëse ja marrin të birin dhe ai vritet në fushën e betejës. Si rrjedhim, ndërsa gratë shkojnë përpara në shkallën e burrit në pushtet e privilegje, me të drejtën e votave dhe qeverisjen njerëzore, lufta me siguri do të ndërpritet; sepse gruaja është nga natyra mbrojtësja më e devotshme dhe e palëkundur e paqes ndërkombëtare.
(The Promulgation of Universal Peace [Përhapja e Paqes Universale], f. 375)

2177. Në pajtim me frymën e kësaj epoke, gratë duhet të përparojnë e të kryejnë misionin e tyre në të gjitha fushat e jetës, duke u bërë të barabarta me burrat. Ato duhet të jenë në po atë nivel si dhe burrat e të gëzojnë të drejta të barabarta. Kjo është lutja ime e zjarrtë dhe një nga parimet themelore të Bahá’u’lláh-ut.
(J. E. Esslemont, Bahá’u’lláh dhe Epoka e Re, #9, f. 133)

2178. ...Gruaja ka me të vërtetë një rëndësi më të madhe për racën. Ajo ka barrën më të rëndë dhe punën më të madhe. Shikojini botërat bimore dhe shtazore. Palma që mbart frut është pema më e çmuar nga rritësi. Arabi e di se për një udhëtim të gjatë mushka ka qëndresën më të madhe. Gjahtari i trembet më shumë luaneshës sesa luanit, për forcën dhe ashpërsinë e saj më të madhe.
 Gruaja ka kurajo më të madhe morale se sa burri; ajo gjithashtu ka aftësi të veçanta që e aftësojnë atë t’ia dalë banë në momente rreziku dhe krize....
(‘Abdu’l-Bahá in London [‘Abdu’l-Bahái në Londër], f. 102-103)

Ekstrakte nga letrat e shkruara në emër të Shoghi Effendiut:

2179. Lidhur me përfaqësimin Bahá’í në Konferencën Gjithë Aziatike të Grave: kjo është pa dyshim gjëja më e lavdërueshm që mund të bëhet, veçanërisht ndërsa Kauza thotë kaq shumë lidhur me pozitën e grave në shoqëri. Shoghi Effendi shpreson se Asambleja Kombëtare do të bëjë maksimumin e saj për të fituar admirimin e të gjtihë delegateve të mbledhura për mësimet e Kauzës përgjatë kësaj kohe. Ne gjithnjë duhet t’i shfrytëzojmë mundësi të tilla që të paraqitim vetveten. Ndoshta ne do t’ia dalim mbanë t’i bëjmë disa shërbime shoqërisë dhe t’ia pakësojmë të këqiajt easja.
(10 nëntor 1930 për Asamblenë Shpirtërore të Indisë dhe Burmës)

2180. Ajo që ‘Abdu’l-Bahái nënkuptonte për gratë që ngrihen për paqe është se kjo është një çështje që në të vërtetë ka të bëjë me gratë dhe kur ato formojnë një masë të ndërgjegjshme dhe dominuese të opinionit publik kundër luftës, nuk mund të ektë luftë. Gratë Bahá’í tashmë njihen si anëtare të Besimit dhe të Rendit Administrativ. Nuk nevojitet organizatë tjetër. Por ato duhet që, nëpërmjet mësimit dhe mbështetjes morale aktive që i japin çdo lëvizjeje të drejtuar nga paqja, të kërkojnë të ushtrojnë një vëmendje të madhe mbi mendimet e grave të tjera lidhur e këtë çështje thelbësore.
(24 mars 1945 për një besitar idividual)

Ekstrakt nga një letër e shkruar prej Shtëpisë Universale të Drejtësisë:

2181. Emancipimi i grave, arritja e barazisë së plotë ndërmjet sekseve, është një prej parakushteve më të rëndësishme, edhe pse më pak të njohura tëpaqes. Mohimi i një cilësie të tillë krijon një padrejtësi kundër gjysmës së popullsisë së botës dhe formon tek burrat qëndrime dhe zakone dëmtuese që mbarten nga familja në vendin e punës, në jetën politike dhe përfundimisht në jetën në marrëdhëniet ndërkombëtare. Nuk ka arsye, morale, praktike apo biologjike mbi të cilat mund të justifikohet një mohim i tillë. vetëm nëse gratë mirëpriten në partneritet të plotë në të gjitha fushat e përpjekjes njerëzore do të krijohet klima psikologjike dhe morale në të cilën mund të shfaqet paqja ndërkombëtare.
(Tetor 1985 për popujt e botës)

Ekstrakte nga letrat e shkruara në emër të  Shtëpisë Universale të Drejtësisë:

2182. …një sferë edhe më të gjerë të marrëdhënieve midis burrave dhe grave sesa shtëpia dhe këtë gjithashtu ne duhet ta konsiderojmë në konteksin e shoqërisë Bahá’í, jo në normat shoqrërore të së shkuarës apo të së tashmes. Për shembull, megjithëse nëna është edukatoree parë e fëmijës dhe influencë shumë e rëndësishme formuese për zhvillimin e tij, babai gjithashtu ka përgjegjësinë e edukimit të tij dhe përgjegjësia e tij është kaq me peshë sa Bahá’u’lláhu e deklaronte se një baba që nuk e bën këtë i humbet të drejtat e tij të atësisë.  Po ashtu, megjithëse përgjegjësia primare për mbështetjen e familjes financiarisht vendoset mbi burrin, kjo nuk do të thotë në asnjë mënyrë se vendi i grave kufizohet vetëm në shtëpi. Përkundrazi, ‘Abdu’l-Bahái deklaronte:
 Në Dispensacionin e Bahá’u’lláhut, gratë përparojnë krah për krah me burrat. Nuk ka zonë apo rast ku ato të mbeten prapa:ato kanë të drejta të barabarta me burrat, dhe do të hyjnë në të ardhëshmen në të gjitha degët e administrimit të shoqërisë. E tillë do të jetë ngritja e tyre sa, në çdo sferë të përpjekjeve të tyre, ato do të arrijnë nivelet më të larta në botën njerëzore. ... 4
dhe përsëri:
 Kështu do të ndodhë që kur gratë të marrin pjesë tërësisht dhe me barazi në çështjete e botës, kur ato të hyjnë me besim dhe me aftësi në arenën e madhe të ligjeve dhe të politikës lufta do të marrë fund; ...
(The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 135)
 Në Tabelën e Botës, Vetë Bahá’u’lláhu parashikonte se gratë si dhe burrat do ta nxjerrin bukën, duke thënë:
 Të gjithë, burra ose gra qofshin, duhet t’i japin një personi të besuar një pjesë të asaj që fitojnë nga tregtia, bujqësia ose nga punë të tjera, të destinuar për përgatitjen dhe shkollimin e fëmijëve, e cila të shpenzohet për këtë qëllim me dijeninë e të Besuarve të Shtëpisë së Drejtësisë.
(Tabela të Bahá’u’lláhut, të reveluara pas Qitapit Akdas, #7:22)
 Një element shumë i rëndësishëm për arritjen e një barazie të tillë është thënia e Bahá’u’lláhut se djemtë dhe vajzat duhet të pasojnë esencialisht të njëjtin kurrikulum në shkolla.
(28 dhjetor 1980 për Asamblenë Shpirtërore Kombëtare të Bahá’íve të Zelandës së Re)

2183. Detyra e grave në qenien edukatore të para të njerëzimit është parashtruar qartësisht në Shkrime. Çdo grua, nëse dhe kur ajo bëhet nënë, vendos se si mund ta zbatojë më së miri nga njëra anë përgjegjësinë e saj kryesore si nënë dhe nga ana tjetër, në shkallën e  mundur, të marrë pjesë në aspektet e tjera të veprimtarive të shoqërisë në të cilën ajo merr pjesë...
(22 prill 1981 për një besimtar individual)

V. Rritja e zhvillimit të grave
Nga Shkrimet e Bahá’u’lláhut:

2184. Në këtë Ditë Pema e Bekuar e Kujtesës flet në Mbretërinë e Ligjërimit dke thënë: mirë i del shërbëtorit që e ka kthyer fytyrën e tij kundrejt atij dhe që e përqafoi të vërtetën e tij, si dhe shërbëtores që e ka dëgjuar Zërin e Tij dhe është lumturuar. Në të vërtetë, ajo është mbrojtëse e fushës së logjikës së vërtetë. për këtë Gjuha e së vërtetës dëshmon nga Pozita e Tij e lartësuar.
 O gjethja Ime, e bekuar je ti që ju përgjigje thirrjes sime kur ajo u bë në emër të të vetmit të vërtetë. Ti e njohe revelacionin Timkur burrat e famshëm ishin zhytur në manifestim e fanatzive të kota. Ti me të vërtetë e ke arritur mëshirën e Zotit tënd shumë herët. Falenderoje Atë me lavdërimin Tënd. Ai, është në fakt, me shërbëtoret dhe shërbëtorët që u kthyen drejt Tij. Lavdia e shkëlqyer nga horizonti i Mbretërisë sime qoftë mbi ty dhe mbi atë që të udhëzoi ty në shtegun tim të drejtë.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja dhe Arabishtja)

2185. Ne i kërkojmë të Vetmit të vërtetë t’i stolisë shërbëtoret e Tij me ornamentin e panjollësisë të besueshmërisë, të drejtësisë dhe të pastërtisë. Në të vërtetë Ai është Gjithëdhënësi, Gjithëzemërgjeri. ne i përmendim shërbëtoret e Perëndisë, në këtë kohë, dhe ua bëjmë të ditur atyre lajmet e gëzuara të dhuratave të mëshirës dhe të dhembshurisë së Perëndisë dhe konsideratën e Tij për ta, i lavdëruar qoftë Ai dhe ne i lutemi Atij për gjithë ndihmesën e tij që të zbatohen detyra të tilla që janë shka i lartësimit të Fjalës së Tij. Ai, në fakt, flet të vërtetën dhe u vë detyrë shërbëtorëve të Tij dhe shërbëtoreve të tij të bëjnë atë që u sjell përfitim atyre në çdo botë të botrave të Tij. Ai, në fakt, është Gjithëfalësi, i Gjithëmëshirshmi.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja dhe Arabishtja)

Nga Shkrimet dhe Fjalët e ‘Abdu’l-Baháit:

2186. Shkëlqimi i rrezeve të Diellit të së Vërtetës është i bollshëm dhe favoret e Bukurisë së Bekuar i rrethojnë besimtaret gra dhe shërbëtoret që e kanë arritur sigurinë. Në çdo moment shfaqet një dhuratë bujare. Shërbëtoret e të Mëshirshmit duhet t’i shfrytëzojnë mundësitë që paraqiten në këtë ditë. Secila duhet të përiqet t’i afrohet pragut hyjnor dhe të kërkojë bujari nga Burimi i ekzistencës. Ai po përpiqet të arrijë një gjendje të tillë dhe të konfirmohet me një pushtet të tillë sa ta nderojnë,  vetëm me shqiptimin e një fjale, ta gjallërojë atë që është e trishtuar në shpirt, t’i japë shpresë të pashpresit, t’i japë atij që s’ka pjesë nga dhurata e madhe dhe t’i japë dijeni dhe mprehtësi të paditurit dhe të verbërit dhe vigjëlencë dhe gadishmëri të ngathtit dhe neglizhentit. Ky është atributi i shërbëtoreve të të Mëshirshmit. Kjo është karakteristika e robinave të Pragut të Perëndisë.
 O ju gjethe që keni arritur sigurinë! Në vendet e Europës dhe të Amerikës shërbëtoret e të Mëshirshmit e fituan çmimin e përsosmërisë dhe të përparimit nga arena e burrave dhe në fushat e të mësuarit dhe të përphapjes aromave hyjnore ato kanë dhënë një ndihmesë të shkëlqyer. Së shpejti ato do të fluturojnë si zogj në Grupimin mbi lartësi në skajet më të largëta të botës dhe do t’i udhëzojnë njerëzit dhe do t’ua shfaqin atyre misteret hyjnore. Ju, që jeni gjethet e bekuara nga Lindja, duhet të digjeni me shkëlqim më të madhdhe të merreni e përhapjen e aromave të ëmbla të Zotit dhe me recitimin e vargjeve të Perëndisë. ngrihuni, pra, dhe ushtrojeni vetveten për t’i plotësuar nxitjet dhe këshillat e Bukurisë së Bekuar, që të gjitha shpresat mund të bëhen realitet dhe që pllaja e rrëkeve dhe e kopshtijeve të mund të bëhet kopësht i njëshmërisë.
 Mbi ju, burra dhe gra qoftë lavdia e lavdive.
(Nga një Tabelë – e përkthyer nga Persishtja)

2187. Në këtë Cikël të madhe dhe dispensacion mrekullues disa gra u ngritën, duke  bërë ëmblema të unitetit dhe shenja të njëshmërisë për revelacionin e dhuntive hyjnore që merren nga burrat dhe gratë në masë të barabartë. “Në të vërtetë, më e nderuar në sytë e Perëndisë është më i virtutshmi ndërmjet jush”5 që aplikohet edhe për burrat edhe për gratë, për shëbrëtorët e shërbëtoret. Të gjithë janë nën hijen e fjalës së Perëndisë dhe të gjithë e marrin forcën e tyre nga bujaritë e Zotit. Si rrjedhim, mos e konsideroni vetveten të parëndësishëm duke dyshuar tek ajo që mund të bëjë një shërbëtore që jeton pas vellos...
 Me një zemër të fortë, me hap të qëndrueshëm dhe me gjuhë elokuente ngrihuni për të përhapur Fjalën e Perëndisëduke thënë: “O Perëndi, edhe pse po rri e fshehur pas ekranit të panjollësisë dhe jam i kufizuar nga perdja dhe ekzigjenca e modestisë, shpresa që ushqej është të ngrej flamurin e shërbimit dhe të bëhem shërbëtore e Pragut Tënd të Shenjtë; të ec me një kalë dhe të depërtoj në ushtrinë e të paditurve, t’i mund regjimentet e fuqishme dhe t’i përmbys themelet e gabimit dhe të dhunës. Ti je Ndihmuesi i të dobëtëve. Ti je Mbështetësi i të varfërve, ti je Shpëtimtari i shërbëtoreve. Në fakt, Ti je i Gjithëfuqishmi dhe i Gjithëpushtetshmi.”
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2188. Konfirmimet nga mbretëria e Perëndisë do të merren përsëri, duke i aftësuar disa gjethe të shkëlqyera të paraqiten me vezullim në morinë e kësaj bote me prova të qarta dhe me arsye bindëse që do ta stolisin Kauzën e Grarisë. Ato do të provojnë se gratë në këtë cikël janë të barabarta me burrat, bile, në disa aspekte ato ua kalojnë. Mendoni ju: në këtë Kauzë të mrekullueshme janë të shumtë burrat që u ngjitën në lartësitë e dijenisë; ata kishin ligjërim të shkëlqyer, prova bindëse, gjuhë elokuente dhe ligjëratë madhështore, por gjethja e bekuar, Jináb-i-Táhirih, për shkak se ishte grua, u zhyt me shkëlqim të jashtëzakonshëm dhe i trullosi të gjtihë njerëzit. Nëse ajo do të ishte burrë, nuk do të kishte ndodhur kështu aspak. Prandaj, ju duhet ta dini se madhështia e Kauzës ka depërtuar në nervat e venat e botës në mënyrë të tillë sa, nëse njëra prej gjetheve tërhiqet dhe fiton zotërim për demostrimin e arsyeve dhe të provave dhe për paraqitjen e evidencave bindëse, ajo do të shkëlqejë me ndriçim. O gjethe të ndritshme, unë betohem për Bukurinë e të Vetmit të dëshiruar dhe për Misterin e Ekzistencës se nëse ju punoni aktivisht në këtë mbretëri, vërshimet e bukurisë së bekuar do të reflektohen si dielli në pasqyrat e zemrave. Përparimi juaj do t’i habisë të gjithë.
 Gjethet tërheqëse, kur të takohen me njëra-tjetrën, nuk do të bisedojnë thjesht për temperaturën e motit, për ftohtësinë e ujit, për bukuritë e luleve dhe të kopshteve, për freskinë e barit dhe të ujit që rrjedh.Ato në vend të kësaj do t’i përqëndrojnë diskutimet në glorifikimin dhe lavdërimin dhe në shqiptimin e provave dhe të arsyeve, në citimin e vargjeve dhe të traditave si dhe në parashtrimin e dëshmive të qarta. kështu që të gjitha shtëpitë e të shumëdashurve do të kthehen në vendtakime për mësimet e shpjegimit të Kauzës.
 Nëse ju veproni kështu, në një kohë të shkrurtër, vërshimet e Mbretërisë do të jenë kaq të dukshme sa secila prej shërbëtorëve të të Mëshirshmit do të bëhet një libër ndriçues që shfaq misteret e Zotit të mëshirës.
 Mbi ju qoftë lavdia e lavdive.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2189. Në këtë Dispensacion mrekullues favoret e Zotit të Lavdishëm u garantohen shërbëtoreve të të Mëshirshmit, prandaj, ato duhet që ashtu si burrat, ta marrin çmimin dhe të shkëlqejnë në këtë fushë, kështu që të provohet dhe të bëhet e dukshme se influenca depërtuese e Fjalës së Perëndisë në këtë Dispensacion të ri i bëri gratë të barazohen me burrat dhe se në arenën e provave ato do t’ua kalojnë të tjerave. Pra, robinat e vërteta të Bukurisë së Bekuar duhet të gjallërohen prej shpirtit të shkëputjes dhe të freskohen nga flladet e interesimit. Me zemrat e mbushura plot e përplot nga dashuria për Perëndinë, me shpirt të kënaqur nga lajmet e gëzuara qiellore dhe me përulje dhe modesti ekstreme le të flasin ato me ligjëratë elokuente dha ta lavdërojnë dhe t’i thurrin lavdi Zotit të madh, se ato janë manifestime të bujarisë së Tij dhe u stolisëm me kurorën e shkëlqimit.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2190. E bekuar, të bekuar jeni, sepse ju i sajuat takimet shpirtërore dhe u morët me parashtrimin e provave dhe të evidencave hyjnore. Ju keni për qëllim ta përhapni të vërtetën në mbështetje të manifestimit të dritës së Kauzës, nëpërmjet argumentave dhe provave përfundimtare të bazuara mbi shrimet e shenjta të së shkuarës. Ky është një qëllim shumë fisnik dhe kjo shpresë e ushqyer është shkak për ndriçimin e të gjithë popujve dhe kombeve.
 Që nga fillimi i ekzistencës gjer në ditën e tanishme në secilin prej cikleve dhe dispensacioneve të shkuara, gratë nuk kanë mbajtur asnjëherë takime për gra dhe nuk kanë ngritur klasa me qëllimin e përhapjes së mësimeve. KJo është një prej karakteristikave të këtij Dispensacioni të lavdishëm dhe të këtij shekulli të madh. Ju, me siguri, do të përpiqeni ta përsosni këtë takim dhe ta rritni dijeninë tuaj për realitetet e mistereve qiellore, kështu që, dashtë Perëndia, në një kohë të shkurtër, gratë do të bëhen një lloj si burrat; ato do të marrin një pozitë udhëheqëse në mes të të shkolluarve, secila do të ketë një gjuhë të rrjedhshme dhe ligjëratë elokuente dhe do të ndriçojë si llampat e udhëzimit anembanë botës. Në të njëjtat drejtime, gratë kanë aftësi mahnitëse; ato nxitojnë në interisimin e tyre për Perëndinë dhe janë intensive në zjarrin e adhurimit për Të.
 Shkurtimisht, kalojini ditët e netët me shfrytëzimin e Ligjëratave të shenjta dhe me përfitimin e përsosmërive. Merruni gjithnjë me diskutimin e këtyre çështjeve. Kur ta takoni njëra-tjetrën, përçojini lajmet e gëzuara dhe jepini shpresë njëra-tjetrës, për shkak të konfirmimeve të bujarive të Zotit Antik dhe Gjithmonëjetues. Secila le të parashtrojë prova dhe evidenca dhe të bisedojë për misteret e mbretërisë, kështu që Shpirti i vërtetë hyjnor të mund ta përshkojë trupin e pasigurt të botës dhe sekretet  e të gjitha gjërave, qofshin në të shkuarën apo në të ardhëshmen, të mund të bëhet i dukshëm dhe i shkëlqyer.
 O shërbëtore të dashura të Perëndisë! Mos i vini re meritat dhe aftësitë tuaja, në vend të kësaj fiksoni shikimin tuaj tek favoret dhe konfirmimet e Bukurisë së bekuar, sepse mirësia e Tij e përjetshme do ta bëjë bimën e parëndësishme një bimë të bekuar, do ta kthejë mirazhin e vapës në ujë të freskët dhe verë; do ta bëjë atomin e harruar vetë thelbin e ekzistencës, të paditurin, erudit në shkollën e dijenisë. Do ta aftësojë një shkurre me gjemba të lulëzojë dhe do ta bëjë tokën e zezë të prodhojë lule aromatike dhe të pasura. Ajo do ta kthejë gurin në rbin me çmim të madh dhe do ta mbushë detin e guackave me perla të shkëlqyera. Kjo mirësi do të ndihmojë që fëmija pa eksperiencë të bëhet një mësues i shkolluar dhe do ta aftësojë një embrion të brishtë të shfaqë realitetin e vargut: “I përshëndetur qofsh Zot, Më i Shkëlqyeri i të gjithë krijuesve”.6 Në të vërtetë Zoti im është i pushtetshëm bi gjithçka.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2191. Në këtë ditë detyra e secilit qoftë burrë apo grua, është ta shpjegojë Kauzën. Në Amerikë, gratë ua kanë kaluar burrave në këtë drejtim dhe e kanë marrë udhëheqjen në këtë fushë. Ato përpiqen më shumë për udhëzimin e njerëzve të botës dhe përpjeket e tyre janë më të mëdha. Ato konfirmohen nga dhuntitë dhe bekimet hyjnore. Është shpresa ime se në Lindje shërbëtoret e të Mëshirshmit do të bëjnë gjithashtu përpjekje të tilla, t’i shfaqin aftësitë e tyre dhe t’i manifestojnë mundësitë e tyre....
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2192. Tani është koha të parashtrojmë dhe të bëjmë ligjërata, koha që të shpjegojmë dhe të dëshmojmë. Zgjidheni gjuhën, parashtrojini të vërtetat dhe paraqiteni vlerën e vargut: “I Gjithëmëshirshmi na i mësoi Kuranin.”7 Shpirti i Shenjtë flet nëpërmjet thelbit të përbrendshëm të gjuhës njerëzore, shpirti i Perëndisë që e dëshiron bashkimin me frymën njerëzore shpalos të vërtetat, Shpirti Besnik shkruan dhe Shirti i Ditëve Antike konfirmon. Unë betohem për bukurinë e pashok, i cili është Mbretëria e padukshme, se kur gjethet ta zgjidhin gjuhën e tyre për ta lavdëruar e glorifikuar Zotin Gjithëdashurues dhe për ta shpjeguar Kauzën e Zotit të Mirë, Grumbulli i Mbretërisë dhe pjesëtarët e Zonave të Padukshme do të dëgjojë dhe do të thërrasin me ekslamacione gëzimi dhe festimi ekstrem.
 Lavdia qoftë mbi ty dhe mbi çdo shërbëtore që është e qëndrueshme në Besëlidhje.
(Nga një Tabelë e përkthyer nga Persishtja)

2193. O shërbëtore e Perëndisë! ... Nënave duhet t’u jepen Mësime hyjnore dhe këshilla të efektshme, ato duhen inkurajuar dhe të bëhen të etura të mësojnë fëmijët e tyre, sepse nëna është edukatori i parë i fëmijës. Është ajo që prej fillimit duhet të mëkojë të sapolindurin në gjirin e Besimit të Perëndisë e të Ligjit të Perëndisë, që dashuria hyjnore të hyjë tek ai që me qumështin e nënës dhe qoftë me të deri në frymën e tij të fundit.
 Për sa kohë që nëna mbetet pa i mësuar fëmijët e saj dhe pa i nisur ata në udhën e duhur të jetës, mësimi që ata marrin më vonë me vullnet, nuk ka efekt të plotë. Është detyrë e Asambleve Shpirtërore t’u sigurojnë nënave programe të mirë-planëzuara për edukimin e fëmijëve, që tregojnë se si prej foshnjërisë, fëmija duhet të jetë nën kujdes dhe të mësohet. Këto udhëzime i duhen dhënë çdo nëne për t’i shërbyer asaj si një udhëzues, që secila të mësojë e ushqejë fëmijët e saj në përputhje me Mësimet.
(Pjesë të zgjedhura nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháit, #113:1-2)

2194. ...ne nuk duhet të bëjmë dallime ndërmjet anëtarëve individualë të familjes njerëzore. Ne nuk duhet ta konsiderojmë asnjë person si të pafutshëm apo pa aftësi. Detyra jonë qëndron në edukimin e personave që dielli i dhuntive të Perëndisë të shkëlqejë mbi ta dhe kjo bëhet e mundëshme nëpërmjet pushtetit të njëshmërisë së njerëzimit. Sa më shumë dashuri të shprehet ndërmjet njerëzimit dhe sa mëi fuqishëm të jetë pushteti i unitetit aq më i madh do të jetë ky reflektim dhe revelacion, sepse dhurata më e madhe e Perëndisë është dashuria. Dashuria është burimi i të gjitha dhuntive të Perëndisë. Nëqoftëse dashuria nuk e zotëron zemrën, asnjë bujari tjetër hyjnore nuk mund të shfaqet në të.
(The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 15)

2195. Shkurtimisht, supozimi i superioriteti nga burri do të vazhdojë të ushtrojë shtypje mbi ambicjen e gruas, sikur arritja e kësaj barazie të ishte e pamundur që nga krijimi; aspirata e gruas për avancim do të kontrollohet prej kësaj dhe ajo gradualisht do të bëhet e pashpresë. Në të kundërtën, ne duhet ta deklarojmës e kapaciteti i saj është i barabartë, bile më i madh se sa i burrit. Kështu do ta frymëzojmë atë me shpresë dhe ambicje dhe ndjeshmëria e saj për përparim do të vazhdojë të rritet. Asaj nuk i duhet thënë duke e mësuar se është më e dobët dhe inferiore në kapacitet dhe kualifikim. Nëse një nxënësi i thuhet se zjguarsia e tij është më e vogël se e nxënësve të tjerë, kjo bëhet një pengesë dhe gjymtim për përparimin e tij. Ai duhet të inkurajohet për të përparuar me deklaratën, “Ti je më i aftë dhe nëse përpiqesh do të arrish shkallën më të lartë.”
(The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 76-77)

2196. Shkurtimisht, qëllimi është ky: se nëse gruaja do të edukohet tërësisht dhe do t’i jepen të drejtat e saj, ajo do ta fitojë aftësinë për arritje të mrekullueshme dhe do ta provojë se është e barabartë me burrin. Ajo është bashkëndihmëse e burrit, plotësuesi dhe ndihmuesja e tij...
(The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 136)

2197. Realitet e gjërave u shfaqën në këtë shekull të shkëlqyer dhe ajo që është e vërtetë duhet të dalë mbi sipërfaqe. Në mes të këtyre realiteteve është principi i barazisë së burrit me gruan – të drejta dhe privilegjetë barabarta në të gjitha gjërat që i përkasin njerëzimit. Bahá’u’lláhu e deklaroi këtë unitet mbi pesëdhjetë vjet më parë. Por ndërsa ky princip i barazisë është i vërtetë, është po ashtu e vërtetë se gruaja duhet ta provojë kapacitetin dhe aftësinë e saj, duhet t’i parashtrojë evidencat e barazisë. Ajo duhet të bëhet e aftë në arte dhe shkenca dhe të provojë me arritjet e saj se mundësitë dhe pushteti i saj ka qenë i fshehur. Demostrimet e forcës, të tilla siç ndodhin tani në Angli, nuk janë as të mira as efektive për Kauzën e grarisë dhe të barazisë. Veçanërisht, gruaja duhet t’ua përkushtojë energjitë dhe aftësitë e saj shkencave industriale dhe bujqësore, duke kërkuar ta ndihmojë njerëzimin në atë që është më e nevojshme. Në këtë mënyrë ajo do të demostrojë aftësitë dhe do të sigurojë njohjen e barazisë në ekuacionin shoqëror dhe ekonimik. Pa dyshim që Perëndia do ta konfirojmojë atë në përpjekje dhe sprova, sepse në këtë shekull shkëlqimi i Bahá’u’lláhut e ka shpallur realitetin e njëshmërisë së botës së njerëzimit dhe e deklaroi se të gjtiha kombet, popujt dhe racat janë një....
(The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 283-84)

2198. Barazia e sekseve do të vendoset në porpocion me mundësitë në rritje që përballon gruaja në këtë epokë, sepse burri dhe gruaja janë marrës të barabartë të pushtetit dhe të dhuntive të Perëndisë, Krijuesit. Perëndia nuk ka përcaktuar dallim ndërmjet tyre në qëllimin e Tij të përkryer.
(The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], f. 300)

2199. Gruaja duhet të përpiqet, pra, të arrijë një përsosuri më të madhe, të jetë e barabartë me burrin në çdo aspekt, të ecë përpara në çdo gjë ku ka qenë e prapambetur, në mënyrë që burri të detyrohet të njohë barazinë e saj në aftësi e arritje.
 Në Evropë gratë kanë bërë një përparim më të madh sesa në Lindje, por mbetet ende shumë për të bërë! Kur studentët arrijnë në përfundim të shkollës së tyre, bëhet provim dhe rezultati i tij përcakton dijet e aftësinë e çdo studenti. Kështu do të jetë edhe me gruan; veprimet e saj do të tregojnë aftësinë e saj, nuk do të ketë më nevojë të shpallet kjo me fjalë.
 Unë shpresoj se gratë e Lindjes, ashtu si dhe motrat e tyre në Perëndim, do të përparojnë me shpejtësi derisa njerëzimi të arrijë përsosurinë.
 Bujaria e Perëndisë është për të gjithë dhe jep fuqi për çdo përparim. Kur burrat ta pranojnë barazinë e grave, nuk do të jetë nevoja që ato të luftojnë për të drejtat e tyre! Një prej parimeve të Bahá’u’lláh-ut është, pra, barazia e sekseve.
 Gratë duhet të bëjnë përpjekjet më të mëdha për të fituar fuqi shpirtërore e për t’u rritur për nga virtyti i urtisë e i shenjtërisë, derisa ndiçimi e përpjekja e tyre të sjellë unitetin e njerëzimit. Ato duhet të punojnë me entuziazëm të zjarrtë për të përhapur Mësimet e Bahá’u’lláh-ut midis popujve, në mënyrë që drita rrezatuese e Bujarisë Hyjnore të mbështjellë zemrat e të gjitha kombeve të botës!
(Bisedat e Parisit, #50:11-15)

Ekstrakte nga letrat e shkruara prej Shoghi Effendiut:

2200. Lidhur me pozitën e grave Bahá’í në Indi dhe në Burmë si dhe për bashkëpunimin e tyre të ardhshëm me burrat në punën administrative të Kauzës, unë e ndjej se tani është pjekur koha që ato gra që tashmë e zbatuan zakonin mbizotërues në Indi dhe në Burmë duke e hedhur poshtë vellon jo vetëm që duhet të kenë të drejtën për të votuar për zgjedhjen e përfaqsuesve të tyre lokalë e kombëtarë, por duhet që edhe vetë të kenë mundësi anëtarësimi në të gjtiha Asambletë Bahá’í anembanë Indisë dhe Burmës, qofshin ato lokale apo kombëtare.
 Ky hap i përcaktuar dhe shumë i rëndësishëm, megjithatë, duhet bërë me kujdes dhe maturi, me urtësi dhe duke u mendar mirë. I duhet kushtuar vëmendja e duhur aftësisë së tyre aktuale dhe arritjeve të tyre të tanishme, kështu që vetëm ata që janë më të kualifikuar për anëtarësim, qofshin burra apo gra dhe pa marrëparasysh pozitën e tyre shoqërore, duhet të zgjidhen për pozitën me shumë përgjegjësi të anëtarit të Asamblesë Bahá’í.
 Ky vendim madhështor, besoj, do të provojë se është një nxitës i madh i grave Bahá’í anembanë Indisë dhe Burmës, të cilat, shpresoj, tani do ta nxitin vetveten dhe do të përpiqen në maksimumin e aftësive të tyre për të fituar dijeni më të mira e më të thella për Kauzën, për të marrë pjesë në mënyrë aktive dhe sistematike në çështjet e përgjithshme të lëvizjes dhe për ta provuar veten në të gjitha drejtimet se janë ndriçuar, janë bashkëpunëtore me përgjegjësi dhe efikase me burrat në detyrën e tyre të përbashkët për përparimin e Kauzës aneban vendit të tyre.
 Le t’i kuptojnë ato tërësisht përgjegjësitë e tyre të larta të kësaj dite, le të bëjnë ato gjithçka në fuqinë e tyre për t’i justifikuar shpresat e mëdha që ne ushqejmçë për të ardhëshmen e tyre dhe le ta provojnë ato vetveten në çdo aspekt si të afta për misionin fisnik që bota Bahá’í tani po ia beson përgjegjësisë së tyre.
(27 dhjetor 1923 për Asamblenë Shpirtërore Kombëtare të Indisë dhe të Burmës)

2201. Të drejta të barabarta u janë akorduar grave Bahá’í që banojnë në djepin e Besimit, për të marrëpjesë në anëtarësinë e Asambleve Shpirtërore Bahá’í Kombëtare dhe lokale, duke hequr kështu pengesën e fundit që mbetet për arritjen e barazisë së plotë të të drejtave në drejtimin e çështjeve administrative të Komunitetit Persian Bahá’í.
(Prill 1954, botuar në Messages to the Bahá’í World 1950-1957 [Mesazhe për Botën Bahá’í 1950-1957] (Wilmette: Trusti Botues Bahá’í, 1971), f. 65)

2202. Kështu që anëtarët e këtij komuniteti, të secilit seks dhe të çdo moshe, të çdo race dhe prejardhjeje, sado të kufizuar në eksperiencë, kapacitet dhe dijeni të mund të ngrihe si një i vetëm dhe t’i kapin me të dyja duart mundësitë e dhëna prej Perëndisë që tani u paraqiten atyre nëpërmjet dispensacioneve të një Providence gjithëdashuruese, gjithëvigjëlente, gjithëmbështetëse, duke u dhënë kështu një shtytje madhështore forcave nxitëse që i udhëheqi në mënyrë misterioze veprimet e kësaj Kryqëzate të porsanisur, papërshkrueshmërisht të fuqishme që përfshin të gjtihë botën. Kjo është një nga dëshirat më të dashura që një zemër dashamirëse dhe e mallëngjyer ka për ta në këtë pikë të madhe kthese në fatet e Besimit të Bahá’u’lláhut në kontinentin Amerikan.
(20 qershor 1954 për Asamblenë Shpirtërore Kombëtare të Shteteve të Bashkuara, botuar në Citadel of Faith: Messages to America 1947-1957 [Kështjella e Besimit: Mesazhe për Amerikën 1947-1957] (Wilmette: Trusti Botues Bahá’í, 1980), f. 132)

Ekstrakte nga letrat e një teleksi shkruar nga Shtëpia Universale e Drejtësisë:

2203. Lidhur me çështjen që ju ngrinit në letrën tuaj...se lëvizja për çlirimin e grave...po merr pozita ekstreme që kanë një farë influence mbi gratë e reja Bahá’í ne mendojmës e do të ishte mirë nëse Asambleja juaj do ta theksonte pozitën unike që gratë zënë duke qenë anëtare të Besimit Bahá’í, veçanërisht nëpërmjet pjesëmarrjes në administrimin e çështjeve të tij edhe në shkallë lokale edhe kombëtare.
(9 prill 1971 për Asamblenë Shpirtërore Kombëtare të Shteteve të Bashkuara)

2204. ‘Abdu’l-Bahái ka theksuar se “Në mes të mrekullive që e dallojnë këtë dispensacion të shenjtë është ky, se gratë kanë fituar një trimëri më të madhe se sa burrat, kur rradhiten në rradhët e Besimit.” Shoghi Effendi më tej deklarote se kjo “trimëri” me kalimin e kohës, “duhet të demostrohet në mënyrë më bindëse dhe të fitojë, për Kauzën e shumëdashur, fitore më nxitëse se ato që janë arritur gjer tani.” Edhe pse duket qartë se e tërë bota Bahá’í i është përkushtuar inkurajimit dhe nxitjes së rolit jetësor të grave në komunitetin Bahá’í si dhe në shoqëri në përgjithësi, Plani Pesë Vjeçar u bën thirrje veçanërisht tetëdhjetë Asambleve Shpirtërore Kombëtare të orgnizojnë veprimtari Bahá’í për gratë. Në rrjedhën e vitit të tanishëm që është planifikuar “Viti Ndërkombëtar i Grave”, si një veprimtari mbarëbotërore e kombeve të Bashkuara, veçanërisht, Bahá’í në këto tetëdhjetë komuniteti kombëtare, duhet të fillojnë dhe të zbatojnë programet që do të nxisin e çojnë më tej pjesëmarrjen e plotë dhe të barabartë të grave në të gjtiha aspektet e jetës së komunitetit Bahá’í, kështu që nëpërmejt arritjeve të tyre miqtë do të demostrojnë dallimin e Kauzës së Perëndisë në këtë fushë të përpjkekjes njerëzore.
(25 maj 1975 për të gjitha Asambletë Shpirtërore Kombëtare)

2205. U BEJME THIRRJE VEÇANERISHT GRAVE BAHA’I, AFTESITE E TE CILAVE NE SHUME VENDE TE BOTES JANE ENDE GJERESISHT TE PASHFRYTEZUARA DHE POTENCIALI I TE CILAVE NE SHERBIM TE KAUEZES ESHTE KAQ I MADH, TE NGRIHEN E TE TREGOJNE ROLIN E RENDESISHEM QE U TAKON TE LUAJNE NE TE GJITHA FUSHAT E SHERBIMIT TE BESIMIT.
(24 mars 1977 Asambleja Shpirtërore Kombëtare)

2206. Rinia ka qenë për një kohë të gjatë në ballë të punës mësimore dhe tani zemrat tona gëzohen kur shikojnë gratë, në kaq shumë vende ku më parë aftësitë e tyre nk përdoreshin në shkallë të gjerë, që ia përkushtojnë shërbimin e vet të aftë jetës së komunitetit Bahá’í...
(Ridván 1978 për Konventën Ndërkombëtare Bahá’í)

2207. Në zemër të të gjtiha veprimtarive shpirtërore, intelektuale duhet të zhvillohet dhe të çohet më tej edhe jeta e komunitetit të besimtarëve duke kërkuar: zbatimin me energji në rritje të zhvillimit të Asambleve Shpirtërore Lokale, kështu që ato të mund ta ushtrojnë influencën e tyre dobiprurëse dhe udhëzimin për jetën e komuniteteve Bahá’í; duke ushqyer një kuptim më të thellë për jetën e familjes Bahá’í; për edukimin Bahá’í të familjes, duke përfshirë mbajtjen e orëve mësimore Bahá’í dhe, ku nevojtitet zbatimi i shkollave tutoriale për dhënien e edukimit elementar; inkurajimin e të rinjve Bahá’í për studim dhe shërbime; dhe inkurajimin e grave Bahá’í për t’i ushtruar plotësisht privilegjet dhe përgjegjësitë e tyre në punën e komunitetit - le të dëshmojnë ata seç duhet për kujtimin e Gjethes Më të Madhe të Shenjtë, heroina e pavdekshme e dispensacionit Bahá’í, ndërsa ne i afrohemi përvjetorit të pesëdhjetë të ndarjes prej saj.
(Naw-Rúz 1979 për Bahá’ít e botës)

2208. Barazia e burrave dhe e grave, në kohën e tanishme nuk zbatohet universalisht. Në disa zona ku pabarazia tradicionale ednde pengon këtë progres ne duhet të udhëheqim duke praktikuar principin Bahá’í. Gratë dhe vajzat Bahá’í duhet të inkurajohen të marrin pjesë në veprimtaritë shoqërore, shpirtërore dhe administrative të komuniteteve të tyre....
(Ridván 1984 për Bahá’ít e botës)

2209. U bëjmë thirrje komuniteteve lokale dhe kombëtare Bahá’í të sponsorizojnë një gamë të gjerë veprimtarish që do të tërheqin vëmendjen e njerëzve nga të gjitha shtresat e jetës për çështje të ndry<shme lidhur me paqen të tilla si roli i grave....
(23 janar 1985 për të gjitha Asambletë Shpirtërore Kombëtare)

Ekstrakte nga letrat e shkruara në emër të Shtëpisë Universale të Drejtësisë:

2210. Shtëpia e Drejtësisë e konsideron nevojën për t’i edukuar dhe udhëzuar gratë në përgjegjësinë e tyre primare si nëna, si një mundësi të shkëlqyer për organizimin e veprimtarive për gratë. Përpjekjet tuaja duhet të përqëndrohen për t’i ndihmuar ato në funksionin e tyre si edukatore të gjeneratës që rritet....
(29 shkurt 1984 për Asamblenë Shpirtërore Kombëtare të Ishujve Mariana)

2211. Principi i barazisë në mes burrave dhe grave, si mësimet e tjera të Besimit, mund të vendoset efektivisht dhe universalisht në mes të miqve kur ai pasohet në lidhje me të gjtiha aspektet e jetës Bahá’í. Ndryshimi është një proces evolucionar që kërkon durim me vetvete dhe me të tjerët, edukim dashamirës dhe me kalimin e kohës, ndërsa besimtarët i thellojnë dijenitë e tyre për principet e Besimit, gradualisht i hedhin poshtë qëndrimet tradicionale të mbajtura gjatë dhe në mënyrë progresive e konfirmojnë jetën e tyre me mësimet unifikuese të Kauzës.
(25 korrik 1984 për një besimtar individual)

VI. Bibliografi

Bahá’u’lláh, Fjalët e Fshehura, bot. i dytë, Tiranë 1996.

Bahá’u’lláh, Tabela të Bahá’u’lláhut, të reveluara pas Qitapit Akdas, Tiranë 2002.

‘Abdu’l-Bahá, Pjesë të zgjedhura nga Shkrimet e ‘Abdu’l-Baháit, Tiranë 2005.

‘Abdu’l-Bahá, The Promulgation of Universal Peace [Shpallja e Paqes Universale], Wilmette: Trusti Botues Bahá’í, 1982.

‘Abdu’l-Bahá, Bisedat e Parisit, Tiranë 2000.

‘Abdu’l-Bahá, ‘Abdu’l-Bahá in London [‘Abdu’l-Bahá në Londër], Londër: Trusti Botues Bahá’í, 1982.

Shoghi Effendi, Messages to the Bahá’í World 1950-1957 [Mesazhe  për Botën Bahá’í 1950-1957], Wilmette: Trusti Botues Bahá’í, 1971.

Shoghi Effendi, Citadel of Faith [Kështjella e Besimit], Wilmette: Trusti Botues Bahá’í, 1980.

Edukimi Bahá’í, një përmbledhje, Tiranë 1999.

Jeta e familjës, një përmbledhje, Tianë 2005.

‘Abdu’l-Bahá on Divine Philosophy [‘Abdu’l-Bahái mbi Filozofinë Hyjnore], përmbledhur nga Isobel F. Chamberlain, Boston: The Tudor Press, 1917.

Esslemont, John Ebenezer, Bahá’u’lláhu dhe epoka e re, bot. i katërt, i rish., Tiranë 1999.